Για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νεότεροι. Αλήθεια από βγήκε η Φράση: «ήξεις, αφήξεις» ;

Μια φράση που την χρησιμοποιούμε πολύ συχνά στον προφορικό και γραπτό μας λόγο είναι το «ήξεις, αφήξεις».
Πόσοι από μας όμως γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη φράση συνδέεται με την ασάφεια και όχι με την ευθύτητα του Λόγου ,αλλά αντίθετα δίνει διφορούμενες απαντήσεις;

Ζητάμε λοιπόν από τον ομιλητή  να αφήσει τα «ήξεις, αφήξεις».

Αυτή η γνωστή έκφραση και προήλθε  από  το χρησμό της Πυθίας στο μαντείο των Δελφών.

Όλος ο χρησμός της Πυθίας ήταν ο εξής:
«Ήξεις, αφήξεις ου, εν πολέμω θνήξεις».
 Ο χρησμός ήταν μια έξυπνη απάτη, γιατί με την πρώτη μορφή, με το κόμμα πριν το «ου», σήμαινε: «Θα πας, θα γυρίσεις, δεν θα σκοτωθείς στον πόλεμο».

Αντίθετα, στη δεύτερη μορφή, με το κόμμα μετά το «ου», σήμαινε: «Θα πας, δεν θα γυρίσεις, θα σκοτωθείς στον πόλεμο».

Καθώς ο χρησμός δεν γραπτός, το νόημα που έβγαινε ήταν υποκειμενικό και μπορούσε να ερμηνευτεί και με τους δύο τρόπους. Από αυτό μας έμεινε η παροιμιακή έκφραση που συνδέεται με την ασάφεια.

Λογοτεχνικό περιβόλι!