Δείτε αυτό το βίντεο και θα αισθανθείτε περήφανοι που είστε Έλληνες γιατί σε καμιά γλώσσα στον κόσμο, δεν υπάρχει η ελληνική λέξη φιλότιμο…

Φιλότιμο! Μια λέξη τόσο σπάνια στις μέρες μας ,γιατί δεν υπάρχουν   πολλοί άνθρωποι, που να έχουν αυτήν την ιδιότητα…
Κι όμως αυτή η λέξη δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό παρά μονάχα στην Ελληνική γλώσσα.

              

Ας  προσεγγίσουμε τη λέξη ετυμολογικά.
Φιλότιμος, φιλότιμον

Φίλος και τιμή: αυτός που αγαπά την τιμή, ο φιλόδοξος, αυτός που διψάει για τιμές και διακρίσεις υπερβολικά.

Επίσης ο πολυτίμητος, ο αξιοσέβαστος.

Φιλοτιμούμαι = ζητώ την τιμή, φιλοτιμούμαι, είμαι υπερήφανος για κάτι, στηρίζω τη φήμη μου, επιλαμβάνομαι μετά ζήλου, επιδιώκω με ζέση, ενασχολούμαι με αγάπη, αγωνίζομαι αμιλλώμενος.

Φιλοτιμία = ένθερμος αγάπη τιμής, φιλοδοξίας, φιλόδοξος άμιλλα, ζηλότυπος επιθυμία, φιλοδοξος επιδίωξις, επιμονή, ισχυρογνωμοσύνη, το επιδιωκόμενο, τιμή, διάκρισις, υπόληψις.

Ας γνωρίσουμε τη λέξη κατά τα μέρη της.

Τιμή  Από το ρήμα τίω και τίνω = (τιμή και πληρωμή), τιμώ, προσφέρω τιμή, αξιώνω σεβασμό, εκπληρώνω, ανταμείβω.

Φίλος  = αγαπητός, προσφιλής, ευάρεστος, ευχάριστος, τερπνός, φίλιος, φιλικός, καλοκάγαθος…

Φιλώ  Αγαπώ, φέρομαι φιλικά, τρυφερά, στοργικά, εκδηλώνω αγάπη, φιλεύω, ασπάζομαι.

Αλλά και: Εγκρίνω επιδοκιμάζω, αποδέχομαι ευχαρίστως, αγαπώ να, συνηθίζω να.

Από τις λέξεις λοιπόν φίλος και τιμή προκύπτει η λέξη φιλότιμος, φιλότιμη, φιλότιμον (πρβ. ελληνικόν φιλότιμον).

Η λέξη φιλότιμο είναι καθαρά ελληνική. Η συγκεκριμένη λέξη πηγάζει από το συλλογικό ασυνείδητο της ελληνικής ψυχοσύνθεσης και νοοτροπίας.  Η σημασία της  συνδέεται με ιστορικούς, φιλοσοφικούς, κοινωνικούς και ψυχολογικούς ορίζοντες.

Η έννοια της λέξης γεννά συναισθήματα υψηλά, όπως γενναιότητα , ευγένεια, υπερηφάνια. Συναισθήματα, τα οποία εμφωλεύουν σε άκρως ευαίσθητες περιοχές της ανθρώπινης ψηχής.
  Φιλότιμος είναι κάποιος που ζει έντιμα, σκέπτεται και λειτουργεί ενάρετα και δοτικά σε κάθε στιγμή της ζωής του. Ενεργεί με αγάπη, καλοσύνη, υπευθυνότητα, πόνο και συμπόνια για τους άλλους. 
Διότι ο φιλότιμος πράττει την αρετή μέσα από την καρδιά του.
Πιστεύει ότι είναι πράγματι καλό να βοηθάς τους συνανθρώπους σου, ακόμη και όταν εκείνοι δεν στο αναγνωρίζουν στις περισσότερες περιπτώσεις

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι όφειλε ο κάθε άνθρωπος να είναι φιλότιμος.
Στην αντίθετη περίπτωση η « αφιλοτιμία », η έλλειψη τιμής, ήταν ντροπή. Φυσικά οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει ένα καταπληκτικό σύστημα αξιών, που για να το κατανοήσει κάποιος πρέπει να εμβαθύνει όχι μόνο στην ετυμολογία των λέξεων και την ερμηνεία τους, αλλά και στο γεγονός ότι οι ίδιοι είχαν κατανοήσει πως για να λειτουργήσει μια κοινωνία όφειλε να στηρίζεται συνειδητά και πάνω από όλα έμπρακτα σε Νόμους που δεν αποτυπώνονται από ανθρώπους, αλλά είναι πάνω από όλα Συμπαντικοί (Θεϊκοί). Οι Νόμοι και οι Αξίες, δίδασκαν οι πρόγονοί μας, συνδέονταν με την Αρμονία και την Τάξη. Με αυτό τον τρόπο οι Αρχαίοι υπερνικούσαν τον φόβο τους για την προδοσία και για την πιθανότητα κάποιος να βάζει το ατομικό του συμφέρον πάνω από το συμφέρον του συνόλου.

Οι ιδέες και τα έργα γεννιούνται και πραγματοποιούνται από ανθρώπους , που έχουν ενστερνιστεί τις κληρονομημένες από τον Δημιουργό αξίες.
Αυτοί κατάφεραν να ακούσουν τη φωνή της καρδιάς τους και να υπερβούν το « εγώ » τους.
Ο Δημιουργός όχι μόνο μίλησε μέσα τους , αλλά εισακούστηκε κιόλας !
Όσοι λειτουργούν με φιλότιμο και πράττουν με φιλοτιμία, σίγουρα πετούν ελεύθεροι προς το Φως, γιατί προσφέρουν στους συνανθρώπους τους, χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα.

Λογοτεχνικό περιβόλι!