Μικρές σκέψεις της Ρένας Τζωράκη

-Δάσκαλε ,ρώτησα, τι πρέπει να κάνω

για να βρω το δρόμο της πληρότητας;

-Να ακούς  την εσώτερη φωνή σου, είναι η μουσική της Σιωπής.

Να βλέπεις, με το άγρυπνο βλέμμα της ψυχής , όλα όσα ο ανθρώπινος Νους αδυνατεί να δει…

Να παρατηρείς, χωρίς να κάνεις κριτική.

Να διαβάζεις, θα συναντήσεις τη Γνώση, μα να ξέρεις η γνώση αυτή είναι ανθρώπινη…
Μονάχα ο Λόγος μου είναι η Γνώση η αληθινή…
-Και που είναι ο Λόγος Σου Δάσκαλε;
στην Αγία Γραφή αιώνες τώρα μιλάω, μα  λίγοι με καταλαβαίνουν…
Μερικοί με διαβάζουν απλά για να δουν…
Να παπαγαλίσουν και να  δείξουν πως γνωρίζουν…
Λίγοι εκείνοι που το Λόγο μου τον  κάνουν βιωματική πράξη…
 Νους , καρδιά και Ψυχή, όλα σε απόλυτη αρμονία, εκεί είναι κρυμμένη η γνώση η θεϊκή.

Να ζεις έντονα κάθε στιγμή εκεί είναι κρυμμένη η Αθανασία.

Μην σταματάς να ονειρεύεσαι, από τη στιγμή, που  θα πάψεις να κάνεις όνειρα να ξέρεις έρχονται τα γεράματα.

Να παίζεις σαν ένα μικρό παιδί και να κάνεις παρέα αθώα  παιδιά
εκεί  στη φρεσκάδα της ηλικίας θα δεις την Αθωότητα και την Αγνότητα, που είχες κάποτε και συ, μα  μέσα στα πρέπει και τα κλισέ της κοινωνίας έχασες…

Να γελάς εκεί  στο γέλιο κρυμμένη η μουσική της καρδιάς.

Να έχεις πίστη και εμπιστοσύνη,  είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Να ξέρεις πως θα συναντήσεις ανθρώπους πολλούς στη ζωή σου θα έρθουν και θα σε κεράσουν πόνο και λύπη κάποιοι.

Είναι το σχέδιο το Θεϊκό αυτό, μα να θυμάσαι πως είναι οι μεγαλύτεροι Δάσκαλοί σου.

Να καλωσορίζεις τον πόνο ,που έρχεται στη ζωή σου και να τον απελευθερώνεις με το να μην αφήνεις το δηλητήριο της κακίας  να παρεισφρήσει μέσα σου.

Μεγαλύτερη τοξίνη από την κακία δεν υπάρχει παιδί μου…

Να θυμάσαι πως πολλοί άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σε πλανέψουν, θα φορέσουν μάσκες υποκρισίας και θα σου πουν μυριάδες ψέματα…

Μα να ξέρεις αν μείνεις εστιασμένος στο κέντρο σου η Αλήθεια θα σου φανερωθεί.

Σε κάθε μίσος, το αντίδοτο είναι  η Αγάπη.

Και σε κάθε πόνο να με θυμάσαι παιδί μου ,πως είμαι δίπλα Σου ούτε μπροστά Σου ,ούτε πίσω σου εκείνες τις στιγμές του άφατου πόνου και της μοναξιάς προσευχήσου και θυμήσου,

Πως ποτέ ο θεός δεν εγκατέλειψε τον Άνθρωπο, μα αντίθετα ο Άνθρωπος εγκατέλειψε το Θεό , απορροφημένος στα φθαρτά και  εφήμερα…

 Ρένα Τζωράκη
©

Λογοτεχνικό περιβόλι!