Λίγα λόγια για την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού για την Ανάπτυξη και την Ειρήνη, που εορτάζεται σήμερα 6 Απριλίου.

Σήμερα , 6 Απριλίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού για την Ανάπτυξη και την Ειρήνη και στην Αγγλική γλώσσα:
(Ιnternational Day of Sport for Development and Peace),

η οποία καθιερώθηκε στις 23 Αυγούστου 2013, με ομόφωνο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Απριλίου.

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια που προβλέπει στη δημιουργία ισχυρού σώματος και την καλλιέργεια ηθικών και πνευματικών χαρισμάτων.
 Η λέξη προέρχεται από το άθλος (αγώνας) και το άθλον (βραβείο).

Από την αρχαιότητα ο αθλητισμός αποτέλεσε μια ενασχόληση που συνδέθηκε με την κίνηση, τη ζωή, την ενεργητικότητα και τη δράση. Από την αρχή συνδέθηκε με τη διάκριση, την πρωτιά και την επιβράβευση.

 Ο αθλητισμός με τη μορφή που περιγράφουμε σταματά το 392 μ.Χ. με την κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων για να ξαναεμφανιστεί στις αρχές του 19ου αι. στην Αγγλία κυρίως με τη λέξη sport.

Η συγκεκριμένη μέρα έχει σαν πρωταρχικό στόχο να εξάρει τη σημασία του αθλητισμού στην επικράτηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης στον κόσμο και στην καταπολέμηση των διακρίσεων κάθε μορφής, των προκαταλήψεων, του φόβου και των παρεξηγήσεων, που συμβάλλουν στην ανθρώπινη ανάπτυξη.

Η επιλογή της 6ης Απριλίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Αθλητισμού για την Ανάπτυξη και την Ειρήνη - αντί της 23ης Ιουνίου που είχε αρχικά προταθεί - έγινε κατόπιν πρότασης της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ελλάδας στον ΟΗΕ, καθώς αυτή είναι η ημέρα της αναβίωσης των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896 (Νέο Ημερολόγιο).

Λίγα  λόγια για τους Ολυμπιακούς αγώνες:

Οι πρώτοι Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν το 776 π.Χ. προς τιμήν του θεού Δία. Τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια στον ιερό χώρο της Ολυμπίας. Οι αθλητές που κέρδιζαν στους αγώνες έπαιρναν ως βραβείο ένα στεφάνι από αγριελιά και γύριζαν θριαμβευτές στην πατρίδα τους. Οι συμπατριώτες τους γκρέμιζαν ένα τμήμα από τα τείχη της πόλης για να δείξουν πως εφόσον είχαν στην πόλη τους ολυμπιονίκη δε χρειάζονταν τα τείχη για να αμυνθούν. Οι αγώνες ήταν τόσο ιεροί που εφαρμοζόταν ο θεσμός της Εκεχειρίας. Σύμφωνα με αυτήν σταματούσαν οι εχθροπραξίες έως τη λήξη των αγώνων.

Τα αγωνίσματα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων:
Ο δρόμος: αγώνας ταχύτητας, 192,28μ.
Ο δίαυλος: αγώνας ταχύτητας, περίπου 400μ.
Ο δόλιχος: αγώνας αντοχής, περίπου 3.800μ.
Ο οπλίτης: αγώνας δρόμου, περίπου 400μ. Ο αθλητής έτρεχε φορώντας χάλκινη πανοπλία.

Το πένταθλο: πέντε αγωνίσματα: άλμα, δρόμος, ακόντιο, δίσκος, πάλη

Το άλμα: άλμα σε μήκος  με τη χρήση αλτήρων (βάρη που κρατούσαν στα χέρια για να εξασφαλίσουν καλύτερη απόδοση)

Ο δίσκος: δισκοβολία με δίσκους βάρους από 1,250 μέχρι 6,600 κιλά.

Το ακόντιο: δύο διαφορετικά αθλήματα. Το ένα για μέγιστη απόσταση και το άλλο σε στόχο

Η πάλη: από τα πιο αγαπημένα αθλήματα των αρχαίων Ελλήνων.

Η πυγμαχία: στα χέρια φορούσαν ιμάντες από λεπτό δέρμα. Αγωνίζονταν μέχρι κάποιος να πέσει αναίσθητος ή μέχρι να παραδοθεί.

Το παγκράτιο: ένας συνδυασμός πάλης και πυγμαχίας.

Αρματοδρομίες: τέθριππο (άρμα που συρόταν από τέσσερα άλογα)

Τα ιππικά αγωνίσματα: ο αναβάτης ιππεύει χωρίς σέλα και αναβολείς.

Σημείωση:

Οι Ολυμπιακοί αγώνες αναβίωσαν και πάλι το 1896 στην Αθήνα. Έκτοτε γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια σε διαφορετική πόλη ανά τον κόσμο.

 Δείτε σχετικούς ιστότοπους για την συγκεκριμένη ημέρα:

               UN - International Day of Sport for Development and        Peace

                                         Λογοτεχνικό περιβόλι!