Μια ιστορία που αγγίζει την καρδιά , μια ιστορία διαφορετική, που μιλάει για την αληθινή Αξία του Ανθρώπου, στον Άνθρωπο που δεν στέκεται στα εξωτερικά , τα φθαρτά, μα τα Αληθινά τα πνευματικά τα Αιώνια!!!

- 7:23 π.μ.

Η ιστορία που θα μοιραστούμε σήμερα ,
κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και είναι μια παλιά διδακτική ιστορία, στην οποία, μία εκπαιδευτικός κάνει κάνει μάθημα σε μαθητές του Δημοτικού σχολείου, θέλοντας να τους εμφυσήσει μέσα από το μάθημά της την Αξία , που έχει το κάθε άτομο, την μοναδικότητά του, και πως δεν πρέπει να στεκόμαστε και να κρίνουμε τους άλλους με τα γήινα μάτια μας, που καταδικάζουν μόνο,
να μην στεκόμαστε στα γήινα, τα εφήμερα, τα φθαρτά ,
στο εξωτερικό περίβλημα του κάθε ανθρώπου, μα στο Βάθος, την Ουσία
στα Ανώτατα , τα Αναλλοίωτα, τα Αιώνια, τα Αληθινά και τα Πνευματικά.
Μια δασκάλα χρησιμοποιεί, για την Αξία, που έχει το κάθε άτομο, ένα απλό χαρονόμισμα των 20 Ευρώ.

Οι εκπαιδευτικοί έχουν μια εξαιρετική ικανότητα για να περνούν μηνύματα στα παιδιά. Εκτός από την γνώση, δουλειά τους είναι να ενσταλάζουν στα παιδιά Αξίες όπως η Αρετή, η Αγάπη, η Δικαιοσύνη,
η Γενναιότητα, η Εμπιστοσύνη, η Δημιουργικότητα, και η Αυτοεκτίμηση.

Ας εξιστορήσουμε αυτή την ιστορία με το υπέροχο μήνυμα που πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας για να γίνουν ανεξάρτητα και να έχουν αυτοεκτίμηση:

Η ιστορία με το βρώμικο και τσαλακωμένο χαρτονόμισμα.

Μια δασκάλα στάθηκε μπροστά στους μαθητές της τάξη της και τους έδειξε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ. Ρώτησε τα παιδιά, «Ποιος από σας το θέλει;» Τότε όλοι οι μαθητές σήκωσαν το χέρι τους.

Μετά από αυτό, η δασκάλα τσαλάκωσε το χαρτονόμισμα διπλώνοντας το αρχικά στη μέση και μετά στα τέσσερα μαζεύοντάς το με τη χούφτα της. Έτσι, ρώτησε ξανά τα παιδιά, «Ποιος το θέλει τώρα που είναι σε αυτή την κατάσταση;» Κανένα παιδί δεν κατέβασε το χέρι.

Στη συνέχεια, έριξε κάτω το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα και άρχισε να το πατά με το παπούτσι της. Πλέον το χαρτονόμισμα ήταν αρκετά βρόμικο και έμοιαζε με σκουπίδι. «Σίγουρα το θέλετε ακόμα;» , ρώτησε πάλι τους μαθητές. Τα παιδιά δεν πτοήθηκαν καθόλου και κανένα δεν κατέβασε το χέρι του, παρότι βλέπανε μπροστά τους ένα αρκετά λερωμένο χαρτονόμισμα.

Η δασκάλα άφησε το χαρτονόμισμα στην άκρη και είπε στα παιδιά, «Σήμερα πήρατε ένα πολύτιμο μάθημα. Όπως και αν μεταχειρίστηκα το χαρτονόμισμα, εξακολουθήσατε να το θέλετε γιατί δεν χάνει την αξία των 20 ευρώ. Δεν έχει σημασία αν το τσαλάκωσα και γέμισε βρομιές ούτε η άσχημη εικόνα που είχε.

Πολλές φορές και εμείς στη ζωή μας, πέφτουμε κάτω και τσαλακωνόμαστε, ενώ άλλες φορές χάνουμε ό,τι έχουμε λόγω λανθασμένων αποφάσεων ή λόγω των άτυχων συνθηκών που έρχονται στο δρόμο μας. Αισθανόμαστε άχρηστοι, αλλά πρέπει να ξέρουμε πως δεν έχει σημασία τι συνέβη στο παρελθόν ή τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον για την προσωπική μας αξία. Πάντα να αισθάνεστε δυνατοί και να έχετε ψηλά την αυτοεκτίμησή σας.

Βρόμικοι ή καθαροί, Τσαλακωμένοι ή καλοντυμένοι, να ξέρετε πως είστε

ανεκτίμητοι για αυτούς που αγαπάτε και σας αγαπάνε. Η αξία της ζωής μας υπάρχει, όχι σε αυτό που κάνουμε ή στις σχέσεις που κάνουμε με τους άλλους, αλλά σε αυτό που είμαστε.

Είστε ξεχωριστοί και ανεπανάληπτοι! Μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό»

«Να θυμάστε πάντα, πως είστε μοναδικοί και ανεπανάληπτοι

και κανένας δεν μπορεί να μειώσει την Αληθινή Αξία

σας, όσο κι αν σας τσαλακώσει...»

Αυτό το μήνυμα πρέπει να το περάσουμε όλοι μας στα παιδιά μας,
και κάθε φορά , όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, να θυμάστε την παραπάνω Ιστορία.
Διαδώστε το σε όλους, γιατί τα σπουδαία μηνύματα, δεν τα κρατάμε ποτέ για τον εαυτό μας…
Καλή συνέχεια στην ημέρα σας.