"Το κορίτσι που είχε μιαν άσχημη μάνα…"

Διαβάστε την συγκινητική ιστορία του κοριτσιού, που είχε μια άσχημη μητέρα με τα εξωτερικά και ανθρώπινα κριτήρια, και δεν μπορούσε να δει την ψυχική ομορφιά της και το πνευματικό μεγαλείο της...

Ένα κορίτσι είχε μια μάνα άσχημη στο πρόσωπο, ενώ ήταν υπόδειγμα φιλόστοργης μάνας, πλούσιας σε αγάπη προς την κόρη της.

Το κορίτσι όμως δεν έβλεπε τίποτε από την ψυχική ομορφιά της μάνας. Έβλεπε μόνο τις πολλές ουλές στο πρόσωπο της μάνας και αντιδρούσε πολλές φορές με ασέβεια και αντιπάθεια. Η μάνα λυπόταν, όχι για τον εαυτό της, αλλά πιο πολύ για το παιδί της, οπότε μια ημέρα αναγκάστηκε και του είπε το μυστικό.

Της διηγήθηκε την ιστορία της με δακρυσμένα μάτια:

«Αγάπη μου, παιδί μου, πάνε τώρα 14 περίπου χρόνια. Τότε ήσουν πολύ μικρό παιδί, μωρό, βρέφος. Ήσουν η χαρά μου, ο θησαυρός μου.
Η παρουσία σου , έδινε νόημα στη ζωή μου. Και μια ημέρα είχα βγει έξω από το σπίτι, για να αγοράσω γάλα και άλλα τρόφιμα για σένα.

Επιστρέφοντας στο σπίτι είδα να βγαίνουν καπνοί από το σπίτι μας, που το είχαν τυλίξει φλόγες. Εσύ ήσουν μέσα στο σπίτι και κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει. Ήξερα πως κινδύνευε η ζωή σου και σαν τρελή ρίχτηκα μέσα στη φωτιά. Όλοι προσπάθησαν να με εμποδίσουν, αλλά τους απώθησα και αψηφώντας τους καπνούς και τις φλόγες έφθασα στο κρεβάτι σου. Λίγο ακόμη και θα είχες καεί. Σε άρπαξα στην αγκαλιά μου και σε έβγαλα έξω. Εσύ, ευτυχώς, δεν έπαθες τίποτα. Εγώ όμως κάηκα στο πρόσωπο και από τότε παραμορφώθηκα. Εμένα δεν με πείραξε ποτέ αυτό, αφού έσωσα εσένα. Βλέπω μόνο ότι πειράζει εσένα...».

Η κόρη της δεν άντεξε...
Συγκινήθηκε, αγκάλιασε τη μάνα της και έκλαιγε ασταμάτητα. Τη γέμισε με δάκρυα συγκίνησης και ευγνωμοσύνης και της είπε: «Συγχώρησέ με, μανούλα, ανεκτίμητη μάνα. Δεν είμαι άξια να λέγομαι παιδί σου!».
Κι από την ώρα εκείνη άλλαξε συμπεριφορά κι έζησαν αρμονικά και ευτυχισμένα.
Δυστυχώς πολλές φορές είναι «άσχημη» η μάνα, γιατί μας αγαπά πραγματικά, αλλά δεν ικανοποιεί τις παράλογες και επικίνδυνες επιθυμίες μας.
Είναι «άσχημη», γιατί μας δείχνει το δρόμο του καθήκοντος, που είναι ανηφορικός και θα χρειασθεί επίπονη προσπάθεια και ιδρώτας, για να φθάσουμε στην κορυφή όμως τότε θα πετύχουμε μικρούς ή μεγάλους άθλους σαν τον Ηρακλή.

Είναι «άσχημη», γιατί μας δείχνει το δρόμο της διαρκούς θυσίας που περπατά και αυτή.

Κάποτε θα γίνει γιαγιά και περνώντας τα χρόνια, στα βαθιά γεράματά της, θα γίνει άσχημη στο σώμα και στο πρόσωπο.

Όμως το μάτι της μάνας, η καρδιά και το «χνώτο» είναι πάντα ωραία γι' αυτούς που είναι πραγματικά πολιτισμένοι, γι' αυτούς που είναι καλλιεργημένοι χριστιανοί.

 Από το  Περιοδικό «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ»

π. Παναγιώτης Μέντζας, Πάτρα.

Λογοτεχνικό περιβόλι!