- Γνωρίζετε από που προέκυψε η μαντίλα στο Ισλάμ;

- 5:49 μ.μ.

Το θέμα της μαντίλας στο Ισλάμ, έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την ακαδημαϊκή και όχι μόνο κοινότητα. Ο άμεσος συνδυασμός της με το Ισλάμ και την τρομοκρατία είναι ατυχής. Γιατί ποτέ ένα κομμάτι ρούχου δεν μπορεί να ευθύνεται για τον φονταμενταλισμό και τον θρησκευτικό πόλεμο, ούτε η χρήση της μαντίλας ήταν κάτι που ξεκίνησε με την δημιουργία του Ισλάμ, της θρησκείας που δίδαξε ο Μωάμεθ.

Για την ακρίβεια η χρήση της μαντίλας, είτε αυτή είναι μπούργκα, είτε χιτζάμπ, είτε νικάμπ, δεν χρονολογείται από τα μέσα του 7ου αιώνα. Μπορεί το Κοράνι, το ιερό βιβλίο του Ισλάμ, να αναφέρει ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι σεμνές και να καλύπτονται, αλλά δεν αναφέρει πουθενα ότι πρέπει να καλύπτουν όλο το σώμα τους. Υπάρχει η θεωρία, ότι το Ισλάμ, άρχισε να χρησιμοποιεί την μαντίλα, ύστερα από την επαφή που είχε με τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό και τον Καθολικισμό.

Ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν περίπου 300 χρόνια για να φτάσουμε στο σημείο να επιβληθεί στις γυναίκες. Ήταν εξαρχής ένας τρόπος για να δείξουν στις γυναίκες ότι ήταν υποδεέστερες από τους άντρες, αφού από τότε δεν τις άφηναν να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δημόσια δραστηριότητα.

Τα πρώτα χρόνια η χρήση της μαντίλας, δεν ήταν όπως σήμερα. Μόνο οι αριστοκράτισσες την φορούσαν, αφού οι φτωχές γυναίκες έπρεπε να δουλεύουν στα χωράφια και δεν ήταν αναγκαίο να την φορούν, ώστε να διευκολυνθούν. Υπήρχαν μάλιστα περιοχές, που οι φτωχές γυναίκες αντιμετωπίζονταν με βία αν την φορούσαν.

Η δικαιολογία βρέθηκε φυσικά στο Κοράνι. Επειδή οι γυναίκες πρέπει να είναι σεμνές, πρέπει να καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του σώματος, ώστε να μην προκαλούν τα σeξουαλικά ένστικτά των ανδρών. Το γεγονός ότι οι γυναίκες ξυλοκοπούνται νόμιμα σε κάποιες περιοχές, μάλλον δεν έχει να κάνει με την μαντίλα. Είτε την φορούν, είτε όχι, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα, οι γυναίκες του Ισλάμ θεωρούσαν δεδομένο ότι έπρεπε να την φορούν. Ύστερα από το βιβλίο του Αιγύπτιου Qasin Amin, που ισχυρίστηκε πως οι μουσουλμανικές χώρες έχουν μείνει πίσω σε σχέση με τις ευρωπαϊκές, επειδή περιόριζαν τις γυναίκες με κάθε τρόπο. Ήταν από τους πρώτους που ισχυρίστηκαν πως η κάθε μορφή μαντίλας, δεν αποτελούσε μέρος της διδασκαλίας του Ισλάμ. Μερικά χρόνια αργότερα το Ιράν, η Τουρκία και μερικές ακόμα χώρες, απαγόρευσαν την χρήση της.

Όμως το 1967 και μετά τον «πόλεμο των επτά ημερών», οι μαντίλες επανήλθαν. Ύστερα και από την επανάσταση στο Ιράν το 1979, οι φονταμενταλιστές επέβαλλαν την υποχρεωτική χρήση της. Το 1996, το καθεστώς τον Ταλιμπαν στο Αφγανιστάν, δεν επέτρεπε να φαίνονται ούτε τα μάτια. Πολλές γυναίκες εκτελέστηκαν μέχρι να συμμορφωθούν με την νέα τους «νομοθεσία».

Οι Ευρωπαίοι, όπως το Βέλγιο και η Γαλλία, απαγόρευσαν την χρήση της μπούρκας, με τις γυναίκες που την φορούσαν είτε να πληρώνουν πρόστιμο, είτε να απελαύνονται. Το 2017, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επικύρωσε την απαγόρευση της Νικάμπ, της μαντίλας που αφήνει σε κοινή θέα μόνο τα μάτια.

Ένας τεράστιος διάλογος βρίσκεται σε ισχύ για το θέμα. Από την μια είναι η ισλαμική παράδοση και ο σεβασμός της διαφορετικότητας και της ελεύθερης βούλησης. Από την άλλη, η μαντίλα είναι για πολλούς αιώνες σύμβολο της καταπίεσης κατά των γυναικών. Το σίγουρο είναι πως ο συγκεκριμένος διάλογος έχει θρησκευτική βάση, οπότε κάθε προσπάθεια για μέση λύση, θα πρέπει να είναι μεγάλη.