«Παραμονή Χριστουγέννων. Σε μια πολύβουη οδό γεμάτη με καταστήματα ένας νεαρός άνδρας σπέρνει το χάος με έναν σιδηρολοστό…». Αυτή είναι η σύντομη περιγραφή για την ταινία μικρού μήκους, διάρκειας μόλις τεσσάρων λεπτών, με τον αγγλικό τίτλο «My Brother», που παρουσιάστηκε επίσημα πριν από μόλις δύο ημέρες σε γνωστή διαδικτυακή πλατφόρμα ελεύθερης πρόσβασης και έγινε viral μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες.
Πίσω από την περιγραφή αυτή όμως, κρύβονται πολλά περισσότερα, που αρχίζουν να γίνονται αισθητά όταν ο χρόνος στην ταινία γυρίζει λίγο πίσω.
Στα πρώτα λεπτά, πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός ο οποίος κρατάει ένα λοστό και σπάει ό,τι βρίσκει στο πέρασμά του. Στον αντίποδα άνθρωποι πίνουν τον καφέ τους, περπατούν βιαστικά, αυτοκίνητα περνούν γρήγορα υπό το φως των χριστουγεννιάτικων στολιδιών.
Ο νεαρός καταλήγει μπροστά από ένα αυτοκίνητο το οποίο χτυπά με μανία με τον λοστό. Αμέσως οι περαστικοί τον πετούν κάτω, τον χτυπούν και τον ακινητοποιούν. Στη συνέχεια οδηγείται στο αστυνομικό τμήμα.
Εκεί όμως που ο θεατής σκέφτεται ότι προκάλεσε την αντίδραση αυτή, ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας.
Ο θεατής βλέπει ξανά το αγόρι να περπατά στον ίδιο δρόμο, όχι μόνο του αυτή τη φορά. Σπρώχνει ένα αναπηρικό αμαξίδιο με ένα νεαρό κορίτσι. Το αμαξίδιο δεν μπορεί να διασχίσει το πεζοδρόμιο ανάμεσα από τα τραπεζοκαθίσματα. Δεν μπορεί να περάσει τη ράμπα, πάνω στην οποία είναι σταθμευμένο το αυτοκίνητο.
Το αγόρι ψάχνει διέξοδο για να διασχίσει τον δρόμο. Οι άλλες ράμπες δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση, φραγμένες από κάθε είδους όχημα. Προσπαθεί να βρει εναλλακτικές και πάνω σε αυτή την προσπάθεια, το κορίτσι πέφτει από το αμαξίδιο μπροστά σε ένα αυτοκίνητο εν κινήσει. Η μύτη της αιμορραγεί…
Το σενάριο είναι του Παναγιώτη Παπουτσάκη και η σκηνοθεσία του Θοδωρή Παπαδουλάκη, ο οποίος έγινε γνωστός από τις τηλεοπτικές σειράς «Το νησί» και «Η λέξη που δεν λες».
Η αληθινή ιστορία που ενέπνευσε την ταινία
Το διάρκειας τεσσάρων λεπτών βίντεο «ταρακούνησε» το διαδύκτυο και το αποτέλεσμα ξεπερνά εκθετικά τα όσα περίμενε η Αλεξάνδρα Μανουσάκη, που είχε την ιδέα της δημιουργίας του.
«Η ταινία ξεκίνησε επειδή έχω μια αδερφή που είναι ανάπηρη και μένει στην Αμερική. Έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει στην Αμερική και ήρθα στην Ελλάδα πριν από 11 χρόνια. (Από τότε που ήρθα) παρατηρούσα ότι οι δρόμοι και κάποια άλλα πράγματα δεν υπακούουν σε κάποιες προδιαγραφές, παρκάρουν στις ράμπες, (πολίτες) παρκάρουν στις θέσεις αναπήρων» ανέφερε χαρακτηριστικά μιλώντας στον ρ/σ “Πρακτορείο 104,9 FM” η κ. Μανουσάκη.
«Όταν όμως ήρθε η αδερφή μου από την Αμερική για τον γάμο μου και έπρεπε να βγούμε στην πόλη, να κάνουμε απλά πράγματα και δεν μπορούσαμε, τότε είπα πως πρέπει αυτό κάπως να αρχίσει να συζητιέται», σημείωσε χαρακτηριστικά η δημιουργός της ταινίας.
Η ίδια μάλιστα δήλωσε ότι έχει μείνει έκπληκτη από τη διάδοση του βίντεο μέσα σε μια μόλις ημέρα από την πρώτη αναφορά στα social media:
«Το παρακολουθώ και έχει ξεπεράσει αυτό που περίμενα, που ήθελα, το οποίο είναι πολύ θετικό. Ο σκοπός είναι αυτό να συζητιέται, αυτό γίνεται αυτή τη στιγμή. Αρχίζουν οι άνθρωποι να το σκέφτονται λίγο διαφορετικά» σημείωσε.
Εφαρμογή των νόμων
Για την κ. Μανουσάκη, το κύριο σημείο στο οποίο υπάρχει η πρόθεση να εστιαστεί η προσοχή του ευρύτερου κοινού, είναι η νομοθεσία, ειδικότερα σε επίπεδο εφαρμογής. «Είναι πολύ πίσω αυτό το τμήμα (σ.σ της διακυβέρνησης) οι νόμοι δεν εφαρμόζονται καθόλου σωστά. Είναι για μένα απαράδεκτο το πώς λειτουργεί το σύστημα ή μάλλον το πώς δεν λειτουργεί.
0 Σχόλια