Η 83χρονη Μασάκο Γουακαμίγια, μας διδάσκει μαθήματα ΖΩΗΣ, η ζωή δεν τελειώνει στα 80!

Το να είσαι dokkyo roujin – ηλικιωμένος που ζει μόνος – μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Ωστόσο, μία 83χρονη το θεωρεί εξαιρετικό πλεονέκτημα. Για την ακρίβεια, ήταν ο λόγος που παρά τα χρόνια της, η Μασάκο Γουακαμίγια έγινε προγραμματίστρια.

«Ήταν εύκολο γιατί δεν είχα κανένα να με φροντίσει, είτε αυτό είναι κακό είτε καλό», λέει η Μασάκο Γουακαμίγια (Masako Wakamiya), 83χρονη developer, η οποία πριν από δύο χρόνια θέλησε να δημιουργήσει μία εφαρμογή για ηλικιωμένους, με στόχο την εξοικείωσή τους με την τεχνολογία.

Όπως παραδέχεται, επειδή ακριβώς δεν υπήρχε κάτι και κάποιος στη ζωή της να την αποσπάσει, επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο αντικείμενο αυτό. Λόγω καταγωγής και ηλικίας, κλήθηκε να υπερκεράσει μαθησιακά εμπόδια που δεν είχε διανοηθεί. Εμπόδια όχι μόνο επί της ανάπτυξης λογισμικών αλλά και της… γλώσσας: «Όλα ήταν στα αγγλικά», εξηγεί, από τα μηνύματα σφάλματος και τα online εγχειρίδια έως τα email και την επικοινωνία με την Apple προκειμένου να ενσωματώσει την εφαρμογή της στο App Store. «Οι άνθρωποι της γενιάς μου έχουμε πρόβλημα με τα αγγλικά, κι όλο αυτό ήταν εξαιρετικά δύσκολο», παραδέχεται.

«Δεύτερη ζωή» στα 60

Η Γουακαμίγια αγόρασε τον πρώτο της υπολογιστή καθώς πλησίαζε τα 60 της, πιο πολύ για να απασχολείται με τις φίλες της, όσο φρόντιζε την υπέργηρη μητέρα της. «Ξαφνικά ένιωσα να διευρύνεται το πεδίο μου. Ενθουσιάστηκα μαθαίνοντας πως ο κόσμος ήταν πολύ μεγαλύτερος, με ένα πολύ ευρύτερο φάσμα ανθρώπων», ομολογεί η ίδια.

Μία 83χρονη που διδάσκει... ζωή: Στα 60 της developer, στα 80 της δημιουργεί δική της εφαρμογή -1

CNN Greece

Σε μία χώρα με τεράστια ποσοστά υπέργηρων ανθρώπων όπου ο ένας στους τέσσερις είναι άνω των 65 χρόνων, η Γουακαμίγια δε θέλησε απλώς να μοιραστεί με άλλους συνομηλίκους της τον ενθουσιασμό της για την τεχνολογία αλλά, κυρίως, να ενημερώσει για τα οφέλη της τεχνολογίας στο πεδίο των ανθρώπινων σχέσεων, της καταπολέμησης της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης που πλήττει ακραία και μεγάλο αριθμό ανθρώπων στην Ιαπωνία: «Όσο ανακάλυπτα πόσο εκπληκτική ήταν (η τεχνολογία), σκεφτόμουν πως πρέπει να το μοιραστώ με τους ανθρώπους της γενιάς μου. Κάπως έτσι ξεκίνησα ένα μάθημα υπολογιστών στο μικροσκοπικό σπίτι μου, αρχίζοντας να διδάσκω ανθρώπους της γενιάς».

Όσο περνούσε ο καιρός, η Γουακαμίγια άρχισε να ταξιδεύει τον κόσμο, συναντώντας ανθρώπους, εξιστορώντας την εμπειρία της, γνωρίζοντας μεγάλες προσωπικότητες της παγκόσμιας τεχνολογίας (όπως τον διευθύνοντα σύμβουλο της Apple, Τιμ Κουκ), μιλώντας σε συνέδρια και φόρα (όπως στο TEDxTokyo και τα Ηνωμένα Έθνη).

«Αναρωτιόμουν αν οι απόψεις ενός ηλικιωμένου ανθρώπου όπως εγώ θα γίνονταν αποδεκτές από άλλους ανθρώπους στο TED, ως επί το πλείστον νέους άνδρες. Παρόλα αυτά, με υποδέχτηκαν με ζεστό χειροκρότημα. Έδειξαν συμπαράσταση, ανεξαρτήτως ηλικίας, εθνικότητας ή φύλου. Κι αυτό με συγκίνησε», θυμάται η ίδια.

Η Γουακαμίγια «επανεφηύρε» ήδη γνωστές εφαρμογές, όπως το Excel της Microsoft, ώστε να κάνει την τεχνολογία όχι μόνο «συμπαθή» αλλά και προσιτή σε ανθρώπους της γενιάς της. Μέσω του λεγόμενου Excel art, αξιοποίησε το λογιστικό πίνακα του Excel με τρόπο τέτοιο ώστε οι συνομήλικοί της να τον χρησιμοποιούν για… πλέξιμο και χειροτεχνίες: «Το Excel ίσως να είναι άχρηστο για ηλικιωμένους σαν και του λόγου μου, ωστόσο μετά σκέφτηκα μία αστεία ιδέα ώστε οι άνθρωποι της γενιάς μου, στην Ιαπωνία και τον κόσμο, να μπορούν το χρησιμοποιούν για πλέξιμο, τέχνες ή χειροτεχνίες», εξηγεί η ίδια.

Για την Γουακαμίγια, η χρήση της τεχνολογίας έχει να κάνει με τον επαναπροσδιορισμό των γνωστών ή την ανακάλυψη νέων μέσων δημιουργικότητας για ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων και ηλικιών. Με την ενέργεια, το δυναμισμό και τις υπερβάσεις της θέλει να εμπνεύσει και τους νέους ανθρώπους να βρουν τη φωνή και το βηματισμό τους. Όπως λέει, έκανε νέα αρχή στα 60 της και νιώθει ενθουσιασμό για κάθε μέρα που ξημερώνει: «Θεωρούμαι ένα αισιόδοξο άτομο και κάνω αυτό που με ευχαριστεί ενώ μεγαλώνω. Κάποιοι άνθρωποι αρνούνται την πραγματικότητα του γήρατος, κάτι που είναι σαν να πηγαίνεις κόντρα στον ήλιο που δύει. Το βρίσκω κουραστικό. Αντ’αυτού, προτιμώ να συμφιλιωθώ με τον ήλιο και να απολαμβάνω τη δύση».