Πλάτωνος Ίων: οι απαρχές του διαλεκτικού φιλοσοφείν για την ποίηση.

"...Κάτι τέτοιο ισχύει και για τον ίδιο τον Όμηρο· κι αυτός μιλάει για πολλά θέματα, χωρίς να είναι ειδικός επ’ αυτών.

Για παράδειγμα μιλάει για τον πόλεμο, χωρίς να είναι πολεμιστής, για σχέσεις μεταξύ καλών και κακών ανθρώπων, επίσης μεταξύ αυτών που δεν κατέχουν καμιά τέχνη και εκείνων που κατέχουν, για σχέσεις των θεών μεταξύ τους αλλά και για εκείνες με τους ανθρώπους· μιλάει ακόμα σχετικά με τη συμπεριφορά των θεών απέναντι στους ανθρώπους αλλά και για όσα συμβαίνουν στον ουρανό και στον Άδη, μα και για τις γενεαλογίες των θεών και των ηρώων (531c-d). Από τούτα κι άλλα παραδείγματα, συμπεραίνει ο Σωκράτης, με γνώμονα πάντα τη γενική αρχή περί της θεματικής ουσίας της ποίησης, πως δεν είναι κάποιο είδος τεχνικής γνώσης, που κάνει τον ποιητή να μιλά­ει για ωραία πράγματα, αλλά μια θεία έμπνευση (533c).

Ο ποιητής λοιπόν δεν μπορεί να είναι «καλλιτέχνης» που έχει επί­γνωση του νοήματος του καλλιτεχνήματος, που επιζητεί δηλ. να εκφράσει με το έργο του σοφά περιεχόμενα, αφού δεν είναι ἔμφρων όταν γράφει. Απεναντίας είναι ἔκφρων, εκστασιάζεται, τουτέστι βγαίνει εκτός λογικού εαυτού και ό,τι δημιουργεί οφείλεται σε κάποιο θείο χάρισμα και σε καμιά εφαρμογή τεχνικών κανόνων. Ο θεός θέλει να αφαιρεί από τους ποιητές κρίση και λογισμό, για να τους μετατρέπει σε δικούς του υπηρέτες και να απευθύνεται σε μας μέσω αυτών..."

Απόσπασμα από το άρθρο του Δημήτρη Τζωρτζόπουλου με τίτλο "Πλάτωνος Ίων: οι απαρχές του διαλεκτικού φιλοσοφείν για την ποίηση", που δημοσιεύτηκε στο έντυπο περιοδικό-βιβλίο ΝΟΗΜΑ, τόμος 6ος, σελίδες 136-139 και κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.

Λογοτεχνικό περιβόλι!

Πηγή: noimajournal.blogspot.com