" Σκέψεις Ζωής". Του Σάββα Δελιμιντήρη.

- 7:58 μ.μ.

Σαν ήμουνα παιδάκι δεν είχα ανησυχία , κοιμόμουν ήσυχο , ξέγνοιαστο , με θαλπωρή κι αγάπη μέσα στην ηρεμία ..

Μα όταν , λίγο μεγάλωσα κι άρχισα να βλέπω ... τι γίνεται στον κόσμο κι όλα όσα έχω ...

Μα κι όλα όσα δεν είχα , που ήθελα να έχω , νόμιζα ότι , ήθελα με κάθε τρόπο να ‘ χω ...

Κάθε λογής παιχνίδι στα μάτια μου αρεστό , ήθελα ν ‘ αποκτήσω μεγάλο ή μικρό ...

Τα μάτια δεν χορταίνανε μα ούτε και η ψυχή , σαν κάτι να μου έλειπε δεν ήξερα όμως , τι ...

Πέρασε η ηλικία , πέρασε ο καιρός , σύννεφα από σκέψεις ,

σκέπασαν το μυαλό ....

Αισθήματα , λογική , κι αλλά ερεθίσματα , πλέκονται μέσα στην ψυχή , στον νου , στην ύπαρξη μου...

Δεν βλέπω καθαρά , να κρίνω αδυνατώ , τι είναι η αλήθεια , το ψέμα , το καλό ;..

Είμαστε σε ένα κύκλο , την Γη που όλο γυρίζει , το σύμπαν , τα αστέρια , χιλιάδες γαλαξίες , μα

και πολλούς πλανήτες ...

Από που έρχομαι εγώ ; .. και που θα καταλήξω ;

Όλα όσα βλέπω , γεύομαι , είναι αληθινά ;

Και ποιος τα έφτιαξε όλα αυτά ;

Πες μου , αν ξέρεις , μιλά μου , πες μου , ειλικρινά ...

Κι όλα , όσα δεν βλέπω , να αγγίξω δεν μπορώ , πως να τα καταλάβω , να τα αποδεχθώ ;

Άραγε ποίος νους να τα ‘ χει σχεδιάσει και είναι όλα τέλεια κι αρμονικά στην πλάση ..

Πόλεμοι , μάχες , μίσος μα και πολύ κακιά , άνθρωποι που σκοτώνουν για να ‘ χουν εξουσία ..

Που δεν ενδιαφέρονται να βρούνε την αγάπη , αλλά να θρέψουν το εγώ , γεμάτη αυταπάτη

Σκορπάνε πανικό , σκοτώνουν την αγάπη , γεμίζουν με νεκρούς το κάθε μονοπάτι ...

Κάθε λεπτό που φεύγει , φεύγουν και η ζωές , μικρές μα και μεγάλες, αθώες , πονηρές ...

Και όλα αυτα να γίνωντε , στα μάτια μας μπροστά , .. να θρέψουν τους δυνάστες , με πλούτο να τους ντύσουν , την ματαιοδοξία τους , να ικανοποιήσουν , με φόβο την ζωή μας , όλη να την γεμίσουν ..

Αγάπη ,.. κι αν προσπάθησαν και προσπαθούν ακόμα , να σε εξαφανίσουν και να θαφτείς στο χώμα ...

Ποτέ δεν τα κατάφεραν ούτε θα καταφέρουν ... τον θάνατο μες τις ψυχές μας , τώρα να τον εφέρουν ...

Τώρα μπορώ να πω , και να σας βέβαιωσω με θάρρος κι αυταπάρνηση , απάντηση να δώσω ...

Μία ειν η αγάπη , η πίστη , η ελπίδα , που την ζωή σου σώζει από κάθε παγίδα ...

Ένας είναι ο Νους τα πάντα που εποίησε κι όλα με την πνοή του , με λόγους μορφοποίησε..

Είναι αυτός που ήταν , είναι μα και θα είναι αστείρευτη αγάπη , είναι ο Θεός που άρχει..

Που έστειλε τον γιο του για εμάς να σταυρωθεί και όλοι την κατάρα να την επωμισθεί ...

Είναι ο Ιησούς Χριστός , ο ένας κι αναμάρτητος , ειν’ του θεού ο γιος .