«ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ» του Χαλίλ Γκιμπράν.

Μετά, ένας γεωργός είπε,

Μίλησέ μας για τη Δουλειά .

Κι εκείνος απάντησε, λέγοντας:

Δουλεύετε για να συμβαδίζετε με τη γη και την ψυχή της γης.

Γιατί το να είσαι άεργος σημαίνει να είσαι ξένος με τις εποχές , και να βγαίνεις έξω από την πορεία της ζωής που βαδίζει μεγαλόπρεπα και περήφανα αλλά και με υποταγή προς το άπειρο.Όταν δουλεύετε, είστε μια φλογέρα που μέσα από την καρδιά της ο ψύθιρος των ωρών μετατρέπεται σε μελωδία.

Ποιός από εσάς θα ήθελε να είναι ένα καλάμι , βουβό και άφωνο, όταν όλα τ'άλλα τραγουδούν μαζί ενωμένα ;

Από πάντα σας έλεγαν ότι η δουλειά είναι κατάρα κι ο μόχθος δυστυχία .Αλλά εγώ σας λέω ότι όταν δουλεύετε ππραγματοπιήτε ένα μέρος από το πιο μακρινό όνειρο της γης που ανατέθηκε σε σας όταν το όνειρο αυτό γεννήθηκε.Κι όταν ζείτε με τη δουλειά , αγαπάτε πραγματικά τη ζωή.

Κι όταν αγαπάτε τη ζωή μέσα από το μόχθο της δουλειάς σημαίνει ότι επικοινωνήτε με το πιο κρυφό μυστικό της ζωής.Αλλά αν μέσα στον πόνο σας ονομάζετε τη γέννηση πόνο και τη συντήρηση της σάρκας μια κατάρα , που είναι γραμμένη στο μετωπό σας,τότε σας απαντώ ότι τίποτ'άλλο εκτός από τον ιδρώτα του μετώπου σας δε θα σβήσει αυτό που είναι γραμμένο.

Σας έχουν ακόμα πει πως η ζωή είναι σκοτάδι , και μέσα στην απελπισία σας επαναλαμβάνετε σαν ηχώ αυτό που ειπώθηκε από τον απελπισμένο.

Κι εγώ λέω ότι η ζωή είναι πραγματικά σκοτάδι, εάν δεν υπάρχει πάθος,

Και κάθε πάθος είναι τυφλό , εάν δεν υπαρχει γνώση,

Και κάθε γνώση είναι μάταιη , εάν δεν υπάρχει δουλειά ,

Και κάθε δουλειά είναι άδεια , εάν δεν υπάρχει αγάπη,

Και όταν δουλεύετε με αγάπη ενώνεστε με τον εαυτό σας , ο ένας με τον άλλο , και με τον Θεό.

Και τι σημαίνει να δουλεύεις με αγάπη;

Σημαίνει να υφαίνεις το ύφασμα με κλωστές που τραβάς από την καρδιά σου , σα να 'ταν να φορέσει το ύφασμα αυτό η αγαπημένη σου ψυχή.

Σημαίνει να χτίζεις ένα σπίτι με στοργή , σα να ΄ταν να κατοικήσει στο σπίτι αυτό η αγαπημένη σου ψυχή.Σημαίνει να σπέρνεις σπόρους με τρυφερότητα και να μαζεύεις τη σοδειά με χαρά, σα να 'ταν να φάει τον καρπό η αγαπημένη σου ψυχή.Σημαίνει να δίνεις σ'όλα τα πράγματα το δικό σου νόημα με μια ανάσα από το πνέυμα σου.Και να ξέρεις ότι όλοι οι ευλογημένοι νεκροί στέκονται γύρω και σε κοιτάζουν.

Πολλές φορές σας άκουσα να λέτε , σα να μιλούσατε στον ύπνο σας ,

"Αυτός που δουλεύει το μάρμαρο, και βρίσκει την έκφραση της ψυχής στην πέτρα, είναι ανώτερος από αυτόν που οργώνει την γη.

Κι αυτός που πιάνει τα χρώμματα του ουράνιου τόξου και τα βάζει πάνω σε ένα πανί με ανθρώπινες μορφές, αξίζει περισσότερ απ'αυτόν που φτίχνει σαντάλια για τα πόδια μας."

Αλλά εγώ λέω, όχι στον ύπνο μου, αλλά ολόξυπνος στο καταμεσήμερο, ότι ο άνεμος δεν τραγουδά πιο γλυκά στις γιγάντιες βελανιδιές απ'ότι στο πιο μικρό και ταπεινό χορτάρι.Και μεγάλος είναι μόνο εκείνος που μετατρέπει τη φωνή του ανέμου σε τραγούδι που το κάνει πιο γλυκό με την αγάπη του.

Η Δουλειά είναι αγάπη φανερωμένη.

Κι αν δεν μπορείτε να δουλεύετε με αγάπη παρά μόνο με αηδία , καλύτερα να παρατήσετε τη δουλειά σας

και να καθίσετε στην πύλη του ναού και να παίρνετε ελεημοσύνες από εκείνους που δουλεύουν με χαρά .

Γιατί αν ψήσεις το ψωμί με αδιαφορία , ψήνεις ένα πικρό ψωμί,που δεν χορταίνει παρά την μισή μόνο πείνα του ανθρώπου.

Κι αν αγαναχτείς με το πάτημα των σταφυλιών , η αγανάκτησή σου στάζει δηλητήριο στο κρασί.

Κι αν τραγουδάς σαν τους αγγέλους , και δεν αγαπάς το τραγούδι, βουλώνεις τα αφτιά του ανθρώπου στις φωνές της μέρας και τις φωνές της νύχτας.

Λογοτεχνικό περιβόλι!