"Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή…" Του Ναπολέων Λασπαθιώτη.

Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή...
(Ναπολέων Λαπαθιώτης)

Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή κι ανίδεη και καλή,

που την ποθώ και με ποθεί, και πού με περιμένει,

—μα πέφτει η νύχτα τι νωρίς, κι οι δρόμοι είναι θολοί,

κι όλοι τραβάμε βιαστικοί, σαν αργοπορημένοι…

Το βράδι πέφτει, κι είν’ άργά, κι oι δρόμοι είναι θολοί,

κι ούτε πιο γνώριμα—με τι;—μπορούμε να ντυθούμε.

Κι ένα παρόμοιο δειλινό, θλιμμένοι πιο πολύ,

δίπλα θ’ αντιπεράσουμε και δε θ’ απαντηθούμε…

Λογοτεχνικό περιβόλι!