«-Τι άλλο θέλεις Θεέ μου από εμένα; Πού είναι ένα σημάδι Σου για να καταλάβω προς τα πού να διαβώ; ...» Μια ιστορία διαφορετική που θα σας δώσει απαντήσεις…

- 6:32 μ.μ.

Έπεσε στα γόνατά του εξουθενωμένος από την κούραση, και κάπου εκεί, μεταξύ παράπονου και θυμού, άρχισε να ξεσπαθώνει μέσα σε λυγμούς:

-Τι άλλο θέλεις Θεέ μου από εμένα; Πού είναι ένα σημάδι Σου για να καταλάβω προς τα πού να διαβώ; Γιατί όλη αυτή η ταλαιπωρία να έχει πέσει μόνο πάνω στις πλάτες μου;

Και ανάμεσα στα αναφιλητά, εκεί που μένει ένα δευτερόλεπτο κενό από ένταση καθώς έχει κοπεί η αναπνοή αφού έχει χάσει το ρυθμό της, και έχει σβήσει η σκέψη μέσα στην απελπισία που έχει βουτηχτεί, άκουσε τον ψίθυρο που του κάρφωνε τις λέξεις μέσα στο μυαλό του. Δεν έρχονταν από ψηλά όπως θα περίμενε, μα μέσα στο μυαλό του γεννιόνταν τα λόγια, λες και πάντα εκεί ήταν και περίμεναν το χρόνο τον κατάλληλο για να ειπωθούν.

“Ούτε μία στιγμή της ζωής σου δεν έχεις αποκλίνει από το μονοπάτι που έχεις χαράξει. Σε κάθε λεπτό που περνούσε, έκανες συνεχώς επιλογές για το ποιο δρόμο θα επιλέξεις στα σταυροδρόμια σου. Εσύ αποφάσιζες, και η κάθε απόφαση επιφέρει και τη φυσική της συνέπεια. Αναλογίσου λοιπόν ότι ζεις τις επιλογές του παρελθόντος σου και πως αν αυτές δεν σε ικανοποιούν μπορείς να κάνεις καινούριες. Όταν φυτεύεις σπόρο από στάρι, δεν θα φας καλαμπόκι. Η κάθε σπορά, έχει και τη σοδειά της.

Δεν έχει σημασία το πόσο πολύ προσπαθείς, αλλά το αν πιστεύεις ότι το αξίζεις. Γιατί στην τελική, εσύ βλέπεις τα εμπόδια. Αν συνεχώς τα βλέπεις, τότε ή κάτι δεν έχεις αντιληφθεί ή κάτι πρέπει να αλλάξεις. Η απόγνωση που νιώθεις, δεν σχετίζεσαι με το ποιος είσαι, αλλά με το τι έχεις. Γνώρισε ποιος είσαι ώστε να πατάς στα πόδια σου, και τότε θα φέρεις μαζί σου αυτό που είσαι μέσα σε κάθε συνθήκη, διαμορφώνοντάς την και τροποποιώντας την αφού οι συνθήκες επηρεάζονται από την αλήθεια των ανθρώπων.

Η κορυφαία σου επιθυμία δεν σου δημιουργήθηκε για να μην την πραγματοποιήσεις. Όμως μπορείς να την καθυστερήσεις όσο δεν πιστεύεις ότι σου αξίζει, και όσο τραβάς το βλέμμα σου από πάνω της σε κάθε εμπόδιο. Το δίκαιο, το έντιμο και το αληθινό του σκοπού σου θα ξεχορταριάσουν το λιβάδι σου, αρκεί να μην φυτεύεις κάθε λίγο και λιγάκι σε διαφορετικούς αγρούς. Ευχαρίστησε για τα τόσα καλά που σου έχουν συμβεί, καθώς και γι’ αυτά που δεν θεώρησες το ίδιο καλά, γιατί εσύ είσαι ο δημιουργός τους, και ως υπεύθυνος απέναντί τους, οφείλεις να τα τακτοποιήσεις μέσα σου για να μπουν στη θέση τους.

Τράβα με ειρήνη μέσα σου να ζήσεις τη ζωή σου, και θα ζήσεις μια ειρηνική ζωή.”

Απόσπασμα από το βιβλίο μου "Πες μου Δάσκαλε" από τις εκδόσεις iwrite και τον συγγραφέα Δημήτρη Νομικό.