1 Απορρίψαντες λοιπόν πάσαν κακίαν καί πάντα
δόλον καί υποκρίσεις καί φθόνους καί πάσας καταλαλιάς, 2 επιποθήσατε ως
νεογέννητα βρέφη τό λογικόν άδολον γάλα, διά νά αυξηθήτε δι' αυτού, 3 επειδή
εγεύθητε ότι αγαθός ο Κύριος. 4 Εις τόν οποίον προσερχόμενοι, ως εις λίθον
ζώντα, υπό μέν τών ανθρώπων αποδεδοκιμασμένον, παρά δέ τώ Θεώ εκλεκτόν,
έντιμον, 5 καί σείς, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα
άγιον, διά νά προσφέρητε πνευματικάς θυσίας ευπροσδέκτους εις τόν Θεόν διά
Ιησού Χριστού· 6 διά τούτο καί περιέχεται εν τή γραφή· Ιδού, θέτω εν Σιών λίθον
ακρογωνιαίον, εκλεκτόν, έντιμον, καί ο πιστεύων επ' αυτόν δέν θέλει
καταισχυνθή. 7 Εις εσάς λοιπόν τούς πιστεύοντας είναι η τιμή, εις δέ τούς
απειθούντας ο λίθος, τόν οποίον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος έγεινε
κεφαλή γωνίας 8 καί λίθος προσκόμματος καί πέτρα σκανδάλου· οίτινες
προσκόπτουσιν εις τόν λόγον, όντες απειθείς, εις τό οποίον καί ήσαν
προσδιωρισμένοι· 9 σείς όμως είσθε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος
άγιον, λαός τόν οποίον απέκτησεν ο Θεός, διά νά εξαγγείλητε τάς αρετάς εκείνου,
όστις σάς εκάλεσεν εκ τού σκότους εις τό θαυμαστόν αυτού φώς· 10 οι ποτέ μή
όντες λαός, τώρα δέ λαός τού Θεού, οι ποτέ μή ηλεημένοι, τώρα δέ ελεηθέντες. 11
Αγαπητοί, σάς παρακαλώ ως ξένους καί παρεπιδήμους, νά απέχητε από τών σαρκικών
επιθυμιών, αίτινες στρατεύονται κατά τής ψυχής, 12 νά έχητε καλήν τήν διαγωγήν
σας μεταξύ τών εθνών, ίνα ενώ σάς καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ τών καλών
έργων, όταν ίδωσιν αυτά, δοξάσωσι τόν Θεόν εν τή ημέρα τής επισκέψεως. 13
Υποτάχθητε λοιπόν εις πάσαν ανθρωπίνην διάταξιν διά τόν Κύριον· είτε εις
βασιλέα, ως υπερέχοντα, 14 είτε εις ηγεμόνας, ως δι' αυτού πεμπομένους εις
εκδίκησιν μέν κακοποιών, έπαινον δέ αγαθοποιών· 15 διότι ούτως είναι τό θέλημα
τού Θεού, αγαθοποιούντες νά αποστομόνητε τήν αγνωσίαν τών αφρόνων ανθρώπων· 16
ως ελεύθεροι, καί μή ως έχοντες τήν ελευθερίαν επικάλυμμα τής κακίας, αλλ' ως
δούλοι τού Θεού. 17 Πάντας τιμήσατε, τήν αδελφότητα αγαπάτε, τόν Θεόν φοβείσθε,
τόν βασιλέα τιμάτε. 18 Οι οικέται υποτάσσεσθε εν παντί φόβω εις τούς κυρίους σας,
ου μόνον εις τούς αγαθούς καί επιεικείς, αλλά καί εις τούς διεστραμμένους. 19
Διότι τούτο είναι χάρις, τό νά υποφέρη τις λύπας διά τήν εις τόν Θεόν
συνείδησιν, πάσχων αδίκως. 20 Διότι ποία δόξα είναι, εάν αμαρτάνοντες καί
ραπιζόμενοι υπομένητε; εάν όμως αγαθοποιούντες καί πάσχοντες υπομένητε, τούτο
είναι χάρις παρά τώ Θεώ. 21 Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή καί ο Χριστός
έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς διά νά ακολουθήσητε τά ίχνη αυτού·
22 όστις αμαρτίαν δέν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τώ στόματι αυτού. 23 Οστις
λοιδορούμενος δέν αντελοιδόρει, πάσχων δέν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν έαυτόν εις
τόν κρίνοντα δικαίως· 24 όστις τάς αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τώ σώματι
αυτού επί τού ξύλου, διά νά ζήσωμεν εν τή δικαιοσύνη, αποθανόντες κατά τάς
αμαρτίας· μέ τού οποίου τήν πληγήν ιατρεύθητε. 25 Διότι υπήρχετε ως πρόβατα
πλανώμενα, αλλά τώρα επεστράφητε εις τόν ποιμένα καί επίσκοπον τών ψυχών σας.
0 Σχόλια