Πρώτα ποιήματα του Αιγαίου. Του Οδυσσέα Ελύτη.

Ο έρωτας
Το τραγούδι του
 Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
Κι η ηχώ της νοσταλγίας του
 Ο έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
 Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
 Ένα τραγούδι
Ο έρωτας Το τραγούδι του
 Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
Κι η ηχώ της νοσταλγίας του
Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει
 Ένα καράβι
Ο έρωτας
Το καράβι του
Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του
Κι ο φλόκος της ελπίδας του
 Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει Τον ερχομό. Παιχνίδια τα νερά
Στα σκιερά περάσματα
 Λένε με τα φιλιά τους την αυγή
Που αρχίζει Ορίζοντας - και τ' αγριοπερίστερα ήχο
Δονούνε στη σπηλιά τους
Ξύπνημα γαλανό μες στην πηγή Της μέρας
 Ήλιος - Δίνει ο μαΐστρος το πανί στη θάλασσα
Τα χάδια των μαλλιών
 Στην ξεγνοιασιά του ονείρου του Δροσιά-
Κύμα στο φως Ξαναγεννάει τα μάτια
Όπου η Ζωή αρμενίζει προς Τ' αγνάντεμα Ζωή - Φλοίσβος φιλί στη χαϊδεμένη του άμμο
- Έρωτας Τη γαλανή του ελευθερία ο γλάρος
 Δίνει στον ορίζοντα
Κύματα φεύγουν έρχονται
 Αφρισμένη απόκριση στ' αυτιά των κοχυλιών
 Ποιος πήρε την ολόξανθη και την ηλιοκαμένη;
 Ο μπάτης με το διάφανό του φύσημα
Γέρνει πανί του ονείρου
 Μακριά Έρωτας την υπόσχεσή του μουρμουρίζει
 - Φλοίσβος.

Λογοτεχνικό περιβόλι!