Μήπως βρέθηκε ο τρόπος να θεραπευθεί μία «ραγισμένη καρδιά»;
Ένας
χωρισμός μπορεί να είναι μια συναισθηματικά οδυνηρή εμπειρία και μπορεί να έχει
αρνητικές συνέπειες τόσο για την ψυχική όσο και για τη σωματική υγεία. Μια νέα
μελέτη, ωστόσο, δείχνει ότι μπορούμε να θεραπεύσουμε μια «ραγισμένη καρδιά»
απλώς πιστεύοντας ότι κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε.
Είτε
πρόκειται για τον πρώτο έρωτα, είτε για τον/την σύζυγο που είστε 25 χρόνια
μαζί, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τον συναισθηματικό πόνο που έρχεται μετά
από έναν χωρισμό.
«Ο
χωρισμός σε μία σχέση είναι μια από τις πιο συναισθηματικά αρνητικές εμπειρίες
που μπορεί να έχει κάποιος και μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό έναυσμα για
την ανάπτυξη ψυχολογικών προβλημάτων», λέει η κύρια συγγραφέας της μελέτης
Leonie Koban, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο
University of Colorado Boulder (UC Boulder).
Η
Koban σημειώνει ότι ο πόνος μετά από έναν χωρισμό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο
εμφάνισης κατάθλιψης κατά 20 φορές στους επόμενους 12 μήνες.
Ωστόσο,
αυτή και οι συνάδελφοί της υποδεικνύουν ότι μπορεί να υπάρχει ένας απλός τρόπος
να μειωθεί η ένταση αυτού του πόνου: απλώς πιστεύοντας ότι κάνετε κάτι για να
αισθανθείτε καλύτερα.
Πολλές
μελέτες έχουν δείξει ότι τα εικονικά φάρμακα – ένα χάπι, μία ένεση ή κάποια
άλλη διαδικασία που δεν έχει δραστικά θεραπευτικά συστατικά – μπορεί να είναι
επωφελής για μια πληθώρα παθήσεων, συμπεριλαμβανομένου του χρόνιου πόνου, της
ημικρανίας και ακόμη και της νόσου του Parkinson. Αυτό το φαινόμενο είναι
γνωστό ως «η επίδραση του εικονικού φαρμάκου».
Για
τη μελέτη τους – που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Journal of
Neuroscience – η Koban και η ομάδα της, ξεκίνησαν με σκοπό να διερευνήσουν την
επίδραση του εικονικού φαρμάκου στον συναισθηματικό πόνο που προκαλείται από
τον χωρισμό.
Ο
συναισθηματικός πόνος είναι «νευροχημικά πραγματικός»
Στη
μελέτη συμμετείχαν 40 ενήλικες, που είχαν όλοι τους βιώσει έναν «ανεπιθύμητο
ερωτικό χωρισμό» τους προηγούμενους 6 μήνες.
Σε
κάθε συμμετέχοντα παρουσιάστηκαν εικόνες του πρώην συντρόφου και του ζητήθηκε
να περιγράψει το χωρισμότους, προκειμένου να προκληθεί συναισθηματικός πόνος.
Στη συνέχεια τους έδειχναν φωτογραφίες ενός καλού τους φίλου, του ίδιου φύλου.
Μαζί
με τις φωτογραφίες, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν επίσης σε σωματικό πόνο με τη
μορφή θερμών ερεθισμάτων στον αριστερό τους βραχίονα. Τους ζητήθηκε επίσης να
αξιολογήσουν τον φυσικό και συναισθηματικό τους πόνο σε μία κλίμακα από το 1
έως το 5, με το 1 ως πολύ κακό και το 5 ως πολύ καλό.
Καθ’
όλη τη διάρκεια του πειράματος, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις της εγκεφαλικής
τους δραστηριότητας.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η
εγκεφαλική δραστηριότητα, σε απάντηση του συναισθηματικού και σωματικού πόνου –
αν και δεν ήταν πανομοιότυπη -, ήταν πολύ παρόμοια.
Σύμφωνα
με τους ερευνητές, αυτό το εύρημα από μόνο του δείχνει ότι ο συναισθηματικός
πόνος είναι «νευροχημικά πραγματικός».
Στη
συνέχεια, τα υποκείμενα χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στη μία ομάδα δόθηκε ένα
εικονικό φάρμακο με τη μορφή ρινικού σπρέι και τους είπαν ότι ήταν ένα «ισχυρό
αναλγητικό, αποτελεσματικό στη μείωση του συναισθηματικού πόνου». Στην άλλη
ομάδα ειπώθηκε ότι το ρινικό σπρέι ήταν ένα απλό διάλυμα αλατόνερου.
Στη
συνέχεια οι συμμετέχοντες επανέλαβαν το προηγούμενο πείραμα, μέσω του οποίου
υποβλήθηκαν σε συναισθηματικούς και σωματικούς πόνους.
Το
εικονικό φάρμακο οδήγησε σε αλλαγές στη δραστηριότητα του εγκεφάλου που
σχετίζονται με το συναίσθημα της απόρριψης.
Σε
σύγκριση με τους συμμετέχοντες στους οποίους ειπώθηκε ότι έλαβαν αλατούχο
διάλυμα, τα άτομα που πίστευαν ότι έλαβαν ένα «ισχυρό αναλγητικό», ανέφεραν
μείωση τόσο του σωματικού όσο και του συναισθηματικού πόνου.
Η
ομάδα του εικονικού φαρμάκου έδειξε επίσης διαφορές στην εγκεφαλική
δραστηριότητα όταν παρουσιάστηκαν εικόνες των πρώην συντρόφων τους καθώς και
μείωση της δραστηριότητας στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την
απόρριψη.
Επιπλέον,
η ομάδα του εικονικού φαρμάκου παρουσίασε αύξηση της δραστηριότητας της
περιυδραγωγούς φαιάς ουσίας ή αλλιώς της φαιάς ουσίας πέριξ του υδραγωγού
(PAG), που αντιστοιχούσε σε αναφορές χαμηλού συναισθηματικού και σωματικού
πόνου. Η επιστημονική ομάδα εξηγεί ότι η PAG είναι μια περιοχή του μεσεγκεφάλου
που ρυθμίζει τα επίπεδα των χημικών παυσίπονων που ονομάζονται οπιοειδή, καθώς
και τους νευροδιαβιβαστές που σχετίζονται με τη διάθεση, όπως η ντοπαμίνη.
Η
ομάδα εικάζει ότι τα εικονικά φάρμακα προκαλούν μειώσεις στον συναισθηματικό
και φυσικό πόνο, ενθαρρύνοντας την απελευθέρωση τέτοιων χημικών ουσιών.
«Η
τρέχουσα άποψη είναι ότι όταν έχετε θετικές προσδοκίες, τότε αυτές επηρεάζουν
τη δραστηριότητα στον προμετωπιαίο φλοιό σας, ο οποίος με τη σειρά του
επηρεάζει τα συστήματα του μεσεγκεφάλου σας για τη δημιουργία νευροχημικών
οπιοειδών ή ντοπαμίνης», εξηγούν οι ερευνητές.
Παρ’
όλο που χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς μπορεί
να ωφεληθεί ο συναισθηματικός πόνος από τα εικονικά φάρμακα, οι ερευνητές
πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να είναι ευχάριστα νέα για τα άτομα που
υποφέρουν από έναν χωρισμό.
«Αυτό
που γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο, είναι ότι οι προσδοκίες και οι προβλέψεις
έχουν πολύ ισχυρή επίδραση στις βασικές εμπειρίες, στον τρόπο που αισθανόμαστε
και σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε. Κάνοντας οτιδήποτε που πιστεύετε ότι θα σας
βοηθήσει να αισθανθείτε καλύτερα, πιθανώς να σας βοηθήσει να το πετύχετε».
Πηγή:
medicalnewstoday.com
Πηγή
έρευνας: Journal of Neuroscience
0 Σχόλια