Τα παιδιά όλων των ηλικιών βιώνουν άγχος και στρες, ο τρόπος όμως που θα το εκφράσουν και θα το διαχειριστούν διαφέρει ανάλογα με την προσωπικότητα και την ηλικία τους. Για τους γονείς, και ειδικά παιδιών νηπιακής ηλικίας, δεν είναι πάντα εύκολο να διακρίνουν τα σημάδια που μαρτυρούν ότι το νήπιο είναι αγχωμένο και η αντιμετώπιση είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Πώς θα διακρίνετε το άγχος του νηπίου;
Ακόμα και οι μικρές, φαινομενικά ασήμαντες αλλαγές, ενδέχεται να δυσκολέψουν και να αναστατώσουν το νήπιο. Αυτό συμβαίνει γιατί τα νήπια δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις τους είναι ένας τρόπος να τα εκφράσουν. Δείτε ποιες είναι οι πιο κοινές ενδείξεις και τι μπορείτε να κάνετε:
Προσκόλληση
Η προσκόλληση στον γονιό προκύπτει ενστικτωδώς στα παιδιά που βιώνουν άγχος. Τη συγκεκριμένη συμπεριφορά ενδέχεται να την παρατηρήσετε όχι μόνο σε περιόδους μεγάλων αλλαγών, (για παράδειγμα μετά από μία μετακόμιση σε καινούριο σπίτι), αλλά και κάθε φορά που το παιδί βρίσκεται σε ένα ηλικιακό ορόσημο.
Τι να κάνετε:
Όταν όλα φαίνεται να αλλάζουν, το παιδί ασυναίσθητα ψάχνει να προσκολληθεί κάπου. Σημαντικό είναι να ειστε διπλα του σε όλο αυτό το στάδιο της μετάβασης που του προκαλεί άγχους και να το βοηθήσετε να το περάσει όσο το δυνατόν πιο ομαλά. Μπορείτε επίσης, να δοκιμάσετε να του δώσετε κάποιο αντικείμενο αγάπης, για παράδειγμα ένα κουκλάκι ή κουβερτούλα που θα το βοηθησει να νιώσει ασφάλεια και σταθερότητα.
Προβλήματα στον ύπνο
Το άγχος του νηπίου ενδέχεται να προκαλέσει αλλαγές και στον ύπνο του. Μπορεί να αρνείται να πάει για ύπνο το βράδυ, ή να ξυπνάει το βράδυ και να δυσκολεύεται να ξανακοιμηθεί.
Τι μπορείτε να κάνετε:
Ένα παιδί με άγχος είναι πιθανό να έχει νυχτερινούς τρόμους ή ακόμα και να υπνοβατεί. Αποφύγετε να το ξυπνάτε σε ένα τέτοιο επεισόδιο και φροντίστε καθ’ όλη τη διάρκειά του το παιδί να είναι ασφαλές
Προβλήματα συμπεριφοράς
Τα νήπια συχνά κάνουν πράγματα που ταιριάζουν σε παιδιά μικρότερης ηλικίας. Το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα είναι το βρέξιμο της πάνας ενώ έχουν εκπαιδευτεί για την τουαλέτα και έχουν μάθει να χρησιμοποιούνε το γιογιό ή όταν ενώ το λεξιλόγιό τους είναι αρκετά εμπλουτισμένο, ξεκινάνε να μιλάνε πάλι σαν μωρά.
Τέτοιες συμπεριφορές πυροδοτούνται από συμβάντα που συνεπάγονται σημαντικές αλλαγές, όπως είναι η απώλεια ενός κοντινού προσώπου ή ο ερχομός ενός παιδιού.
Τι να κάνετε:
Αποφύγετε να ασκήσετε κριτικη στο παιδί. Αυτό μόνο χειρότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα και να επιδεινώσει το άγχος του. Αντ’ αυτού προσπαθήστε να το παρακινήσετε να κάνει πράγματα που ταιριάζουν στην ηλικία του.
Με πληροφορίες από verywellfamily.com
Πηγή: mothersblog.gr
0 Σχόλια