Γιατί σταματάμε στο κόκκινο και περνάμε στο πράσινο; Το πρώτο φανάρι, το ηλιοβασίλεμα και ένας θάνατος!

 

9 Δεκεμβρίου 1868

Το πρώτο φανάρι του κόσμου τοποθετείται στο Λονδίνο, κοντά στην Westminster Bridge.

Το σύστημα αποτελείται από δύο κινητές ταμπέλες, πάνω σε περιστρεφόμενους βραχίονες, που οποίοι ελέγχονται με έναν μοχλό. Το φανάρι φωτίζεται από μία λάμπα αερίου.

Όμως αυτό το πρώτο φανάρι θα έχει πρόωρο και τραγικό τέλος. Πριν περάσουν δύο μήνες, εκρήγνυται, σκοτώνοντας τον αστυνομικό που το χειρίζεται.

Ο κόσμος πρέπει να περιμένει 46 χρόνια για να γίνει ευρέως διαδεδομένος ο ηλεκτρισμός και να τοποθετηθεί το πρώτο φανάρι με δύο χρώματα, στο Κλίβελαντ των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το 1920, το Ντιτρόιτ και η Νέα Υόρκη προσθέτουν το κίτρινο ανάμεσα στο κόκκινο και το πράσινο. Και τα φανάρια όπως τα γνωρίζουμε σήμερα εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο.

Στην Ευρώπη, τα φανάρια έφτασαν το 1923, όταν το πρώτο μηχανικό φανάρι που χρησιμοποιούσε ηλεκτρική ενέργεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, στη συμβολή των Boulevard de Strasbourg και Grands Boulevards.

Οι περισσότερες από τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις θα ακολουθήσουν σύντομα: Το Βερολίνο το 1924, το Μιλάνο το 1925, η Ρώμη το 1926, το Λονδίνο το 1927, η Πράγα το 1928, η Βαρκελώνη το 1930. Το 1931, το σύστημα εξάγεται στο Τόκιο.

Στην Αθήνα, το πρώτο φανάρι τοποθετήθηκε τον Ιούλιο του 1936, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Πεσματζόγλου.

 

Πώς επιλέχθηκαν τα τρία χρώματα

Πριν δημιουργηθούν τα φανάρια για αυτοκίνητα, υπήρχαν φανάρια για τα τρένα. Αρχικά, οι σιδηροδρομικές εταιρείες, όμως, χρησιμοποιούσαν διαφορετικά χρώματα. Το κόκκινο σήμαινε «σταμάτα», το άσπρο σήμαινε «προχώρα» και το πράσινο σήμαινε «προσοχή». 

Όμως, όπως φαντάζεται κανείς, οι οδηγοί των τρένων συναντούσαν πολλά προβλήματα με το λευκό σήμα. Τα φωτεινά άστρα έμοιαζαν με λευκό φανάρι τη νύχτα, με αποτέλεσμα κάποιες φορές, οι οδηγοί να πιστεύουν ότι μπορούν να προχωρήσουν, ενώ δεν έπρεπε.

Έτσι, οι σιδηροδρομικές εταιρείες καθιέρωσαν το πράσινο για το «προχώρα». Και καθώς το κίτρινο δεν μοιάζει με τα άλλα χρώματα, επιλέχθηκε για να δείξει στους οδηγούς ότι θα πρέπει να προχωρήσουν με προσοχή.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι το κόκκινο ήταν εξ αρχής η προφανέστερη επιλογή για το «σταμάτα». Δεν είναι μόνο ότι το συγκεκριμένο χρώμα έχει συνδεθεί εδώ και αιώνες  με τον κίνδυνο. Κυρίως, το κόκκινο είναι το χρώμα με το μεγαλύτερο μήκος κύματος, κάτι που σημαίνει ότι καθώς ταξιδεύει στα μόρια του αέρα, διαχέεται λιγότερο από τα άλλα χρώματα και άρα μπορεί να είναι ορατό σε μεγαλύτερη απόσταση. Το πώς ο ουρανός γίνεται κόκκινος όταν δύει ο ήλιος είναι ένα παράδειγμα του φαινομένου αυτού.

Όλα αυτά, βέβαια, λίγο απασχολούν έναν οδηγό που περιμένει στο φανάρι να ανάψει το πράσινο για να περάσει. Έρευνες έχουν υπολογίσει ότι ο μέσος άνθρωπος περνά έως και έξι μήνες της ζωής του σταματημένος στο κόκκινο φανάρι.  

Λογοτεχνικό περιβόλι!

Πηγή: e-didaskalia.blogspot.com