Καμία τιμωρία δεν φαίνεται να είναι χαρούμενη για το παρόν, αλλά οδυνηρή. Παρ' όλα αυτά, στη συνέχεια αποδίδει τον ειρηνικό καρπό της δικαιοσύνης σε εκείνους που έχουν εκπαιδευτεί από αυτήν.
Προς Εβραίους 12:11.
Στην Εβραίους 12 οι εκπαιδευτικές σχέσεις του Θεού, του ουράνιου Πατέρα μας, με τους πιστούς συγκρίνονται με την ανατροφή των παιδιών από τον φυσικό τους πατέρα. Υπάρχει όμως μια θεμελιώδης διαφορά: ο Θεός και Πατέρας μας ενεργεί πάντα τέλεια, ενώ οι επίγειοι πατέρες μπορούν να σφάλλουν σημαντικά.
Αναγνωρίζουμε, ωστόσο, έναν παραλληλισμό: και στις δύο περιπτώσεις η μορφή της διόρθωσης δεν προκαλεί χαρά εκείνη τη στιγμή. Επιδιώκουμε, λοιπόν, να την αποφύγουμε, αν είναι δυνατόν. Διαισθανόμενοι ότι είναι δυσάρεστο, δοκιμάζουμε κάθε μέσο για να ξεφύγουμε. Αν και αυτό είναι κατανοητό από ανθρώπινη άποψη, ο Θεός μας προειδοποιεί ενάντια σε τέτοιες συμπεριφορές. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η θεία τιμωρία προκύπτει από μια καρδιά αγάπης! Αυτό διευκολύνει την αποδοχή.
Ο ουράνιος Πατέρας μας έχει, επιπλέον, έναν σκοπό κατά νου με την πράξη του: την παραγωγή του ειρηνικού καρπού της δικαιοσύνης στη ζωή μας. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν υποταχθούμε στην τιμωρία Του. Μέσω της εγκάρδιας άσκησης και των σκέψεων που προκαλεί, αρχίζουμε να αναζητούμε το θέλημα του Θεού στην επιθυμία μας να ζήσουμε πιο σε συμφωνία μαζί Του. Η εξέγερση στην καρδιά μας τότε εξαφανίζεται, ανοίγοντας το δρόμο για την ειρήνη.
Αν η τιμωρία του Θεού μας κάνει λυπημένους τώρα, ας θυμόμαστε ότι το αποτέλεσμα θα είναι μετά από ευλογία.
0 Σχόλια