Η ζωή του Λευκάδιου Χερν που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1850, ήταν σίγουρα συναρπαστική
Η ζωή του Λευκάδιου Χερν ήταν σίγουρα συναρπαστική. Ταξίδεψε πολύ, έγραψε πολύ, αγαπήθηκε από το κοινό και πλέον τιμάται από τους Ιάπωνες που τον θεωρούν εθνικό τους συγγραφέα. Πέρασε την ζωή του σε πολλά μέρη, αλλά πάντα είχε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του για την γενέτειρά του, την Λευκάδα. Η αρχή της ζωής του βέβαια δεν υπήρξε και τόσο εύκολη.
Γεννήθηκε στην Λευκάδα, το 1850. Ο πατέρας του ήταν Ιρλανδός και η μητέρα του Ελληνίδα. Ο αδελφός του πέθανε όταν ήταν δυο μηνών ενώ όταν έκλεισε τα δυο, αναγκάστηκε να φύγει από την Λευκάδα και να ζήσει στην Ιρλανδία. Ο πατέρας του τους εγκατέλειψε λίγο μετά. Το ίδιο έκανε και η μητέρα του, που ήταν τότε έγκυος στον αδελφό του. Την ευθύνη για την ανατροφή του ανέλαβε αδελφή της γιαγιάς του Σάρα Μπρέναν, η οποία όμως του φέρθηκε ιδιαίτερα σκληρά. Ήθελε να τον κάνει έναν καλό χριστιανό και γι’ αυτό τον έστειλε σε διάφορα αυστηρά χριστιανικά σχολεία της Αγγλίας και της Γαλλίας.
Αλλά ο Λευκάδιος Χέρν είχε από μικρός μια τάση προς το μεταφυσικό και το αλλόκοτο. Ανέπτυξε από μικρός φοβίες για φαντάσματα, αλλά η θεία του ήταν ξανά σκληρή.
Τον κλείδωνε λοιπόν μέσα σε σκοτεινά δωμάτια με σκοπό να τους ξεπεράσει. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν δούλεψε. Ωστόσο άθελά της, η θεία του βοήθησε στην ανάπτυξη της φαντασίας του αλλά και της συγγραφικής του ικανότητας. Αυτό οφείλεται στην πλούσια βιβλιοθήκη της, όπου ο Λευκάδιος βρήκε πολλά ελληνικά λογοτεχνικά βιβλία και λάτρεψε την ελληνική μυθολογία.
Στα 16 του τυφλώθηκε από το αριστερό του μάτι, κάτι που άμβλυνε τις ανασφάλειες και τους φόβους του. Έφτασε στο συμπέρασμα ότι η χριστιανική εκπαίδευση ήταν γεμάτη από βαρεμάρα, ασχήμια και βρώμικη αυστηρότητα αλλά παρολ’ αυτά ήταν άριστος μαθητής μαθαίνοντας άψογα γαλλικά που τον βοήθησαν αργότερα στο μεταφραστικό του έργο.
Στα 19 του βρέθηκε στην Νέα Υόρκη. Αλλά οι συγγενείς του του έδωσαν 5 δολάρια και τον άφησαν να ζήσει στους δρόμους. Έμενε σε στάβλους και αποθήκες αλλά κατάφερε να βγάζει χρήματα χάρις στο συγγραφικό του ταλέντο. Μαζί με ένα λογοτεχνικό περιοδικό που εκδίδει, εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες του Σινσινάτι και η φήμη του δεν άργησε να εκτοξευτεί. Η περιγραφές φόνων που έκανε ήταν αρκετά αποκρουστικές ώστε το κοινό να τον θεωρήσει τον πιο τολμηρό δημοσιογράφο της εποχής.
Ήταν υπέρμαχος της χειραφέτησης των Αφροαμερικανών και μάλιστα παντρεύτηκε μια Αφροαμερικανίδα, απόφαση που τον οδήγησε στην απόλυση από την εφημερίδα. Αμέσως όμως προσελήφθη από ανταγωνιστές.
Το 1877 χώρισε από την σύζυγό του και μετακομίζει στην Νέα Ορλεάνη, όπου η συγγραφή και οι μεταφράσεις τον κερδίζουν σε σχέση με την δημοσιογραφία. Οι δουλειές έρχονται η μια μετά την άλλη. Πέρασε δυο χρόνια ως ανταποκριτής στις Γαλλικές Δυτικές Ινδίες και τότε ήρθε η πιο καθοριστική στιγμή σε όλη του τη ζωή.
Στα 40 του θα επισκεφθεί την Ιαπωνία και θα μείνει ως ανταποκριτής εφημερίδας. Εκεί βρήκε τον έρωτα στο πρόσωπο της κόρης μιας οικογένειας Σαμουράι και θα βρει την έμπνευση για να γράψει τα καλύτερα έργα του.
Δίδασκε αγγλική γλώσσα σε πανεπιστήμια και παράλληλα έγραψε κείμενα για τον ιαπωνικό πολιτισμό, για θρύλους και φυσικά φαντάσματα. Η Ιαπωνία ήταν σχετικά άγνωστη στη δύση, ωστόσο μέσα από τα κείμενα του Λευκάδιου Χερν, έπεσε φως πάνω από τον πολιτισμό και τις παραδόσεις της.
Θα χαρακτηριστεί ως ο πλέον αυθεντικός ερμηνευτής της Ιαπωνίας στη Δύση∙ ανακηρύσσεται εθνικός συγγραφέας της Ιαπωνίας. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1904 ο Λευκάδιος Χερν πεθαίνει στο Τόκιο από ανακοπή σε ηλικία 54 ετών. Η επιτύμβια πλάκα που στήνουν οι φοιτητές του, γράφει:
«Στον Λευκάδιο Χερν, του οποίου η πένα υπήρξε πιο ισχυρή ακόμα και από τη ρομφαία του ένδοξου έθνους που αγάπησε, έθνους που πιο μεγάλη τιμή του υπήρξε ότι τον δέχτηκε στις αγκάλες του ως πολίτη και του πρόσφερε, αλίμονο, τον τάφο».
Tο Μουσείο Μνήμης του Λευκάδιου Χερν στο Ματσούε
Στο Ματσούε υπάρχει το Μουσείο Μνήμης του Λευκάδιου Χερν ενώ στην Λευκάδα, τη γενέτειρά του, ιδρύθηκε το 2014 το ιστορικό Κέντρο Λευκάδιου Χερν. Οι λάτρεις του τρόμου και της φαντασίας, σίγουρα θα αγαπήσουν τα έργα του από τα οποία ξεχωρίζουν τα «Κινέζικα Φαντάσματα» και οι «Ιστορίες Φαντασμάτων από την Ιαπωνία».
Πηγή: Europost.gr
0 Σχόλια