"Η συμμαχία με το κακό φέρνει το κακό"!

  

Η συμμαχία με το κακό φέρνει το κακό

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

«Είναι πολύ συσκοτισμένη η συνείδηση πολλών κυβερνητών στη Δύση! Δίχως κανένα ηθικό και πνευματικό κριτήριο είναι έτοιμοι μπροστά στον κίνδυνο, ανά πάσα στιγμή να συμφωνήσουν με το διάβολο μόνο και μόνο για να νικήσουν.

Δεν κοιτούν ούτε το πνεύμα ούτε την ηθική ενός λαού πριν συμμαχήσουν μαζί του, αλλά απλά και μόνο την αποκαλούμενη υλική του δύναμη, δηλαδή το μέγεθος του στρατού, τις ξιφολόγχες, τα πολεμικά υλικά, την πολεμική παραγωγή και τα χρήματα. Εντελώς τυφλοί έναντι του αποφασιστικού ρόλου του Δημιουργού, οι άνθρωποι μετέτρεψαν έτσι απλά τον πόλεμο σε ένα αιματηρό τυχερό παιχνίδι με αποδόσεις.

Ο Βοναπάρτης ήταν έτοιμος να ασπασθεί το Ισλάμ προκειμένου να φθάσει στη νίκη! Η Αυστρία στις αρχές του 19ου αιώνα βοηθούσε στην απελευθέρωση των Χριστιανών των Βαλκανίων από τους Τούρκους και στα τέλη του ίδιου αιώνα συμφιλιώθηκε με τους Τούρκους ενάντια των ιδίων χριστιανών που πριν στήριζε. Τελικά συμμάχησε με τους Τούρκους στον Α ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο και μαζί τους ηττήθηκε. Πρέπει να θυμόμαστε πως οι σύμμαχοι επαινούσαν τους Τούρκους, για να τους κερδίσουν στο πλευρό τους κατόπιν τους κατηγόρησαν και τους καταδίκασαν. Και ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου τους κατηγορούσαν, αμέσως στο τέλος του πολέμου κάποιοι από αυτούς έγιναν φίλοι της Τουρκίας συνωμοτώντας ο ένας εναντίον του άλλου και κρυφά βοηθούσαν τους Τούρκους εναντίον των Ελλήνων μέχρι να οδηγηθούν στον φοβερό μακελειό της Ανατολίας, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξη των Ελλήνων από την χώρα. Μα δεν είναι αρκετό να θυμηθούμε τη γενοκτονία των Αρμενίων- αυτή την πέτρα του σκανδάλου τόσο για τις ορδές των μουσουλμάνων όσο και για τις συνειδήσεις των Χριστιανών – για να αξιολογήσουμε πόσο βαθειά συσκοτισμένη είναι η συνείδηση των Δυτικών κυβερνητών υπό το πρίσμα της αληθείας και της ηθικής; Ποιός για παράδειγμα από αυτούς σκέφτηκε ότι η συνθηκολόγηση με το κακό επιφέρει το κακό; Πράγματι σ΄ αυτούς δικαίως μπορεί να αποδοθεί ο προφητικός λόγος που επαληθεύθηκε μέσω της ιστορίας της ανθρωπότητας: είναι τυφλά τα μάτια τους και πέτρα η καρδιά τους έτσι που δε βλέπουν με τα μάτια ούτε με την καρδιά καταλαβαίνουν (Ιωαν. Ιβ’ ,40).

 

***

 

Το ότι η συμμαχία με τον κακό σύμμαχο επιφέρει το κακό το δείχνουν τα τρία ακόλουθα Βιβλικά παραδείγματα:

 

Ο βασιλιάς του Ιούδα Ασά, που έπραττε ό,τι ευαριστούσε τον Κύριο, και ο Κύριος του χάρισε λαμπρή νίκη ενάντια στους Αιθίοπες, αμάρτησε μόνο σε ένα πράγμα. Πήρε όλο το ασήμι και το χρυσάφι από τον ναό του Θεού και μ΄ αυτό πλήρωσε τον Βεν- Αδάδ, το Σύρο βασιλιά από την Δαμασκό, για να διασπάσει μ΄ αυτόν τον τρόπο τη συμφωνία αυτού του βασιλιά με το βασιλιά του Ισραήλ, έτσι έγινε σύμμαχος του Ασά. Ο Σύρος βασιλιάς παίρνει το ασήμι και το χρυσάφι, αλλά κάνει περισσότερα απ ότι πληρώθηκε να κάνει. Όχι μόνο διαλύει τη συμμαχία με τον βασιλιά του Ισραήλ, αλλά και ξεκινά αιφνιδιαστικά πόλεμο εναντίον του και κατακτά μερικές πόλεις. Από αυτό όμως ο Ασά δεν έχει κανένα όφελος. Ο μεγάλος θησαυρός που αφαιρέθηκε από τον ναό, ξοδεύτηκε μάταια. Τότε παρουσιάστηκε στο βασιλιά ο προορατικός άνθρωπος του Θεού Ανανί και από την πλευρά του Θεού του απηύθυνε την παρακάτω μομφή: επειδή στηρίχθηκες στο βασιλιά της Συρίας και όχι στον Κύριο το Θεό σου, γι αυτό θα φύγει από την εξουσία σου ο στρατός του βασιλιά του Ισραήλ. Οι Αιθίοπες και οι Λίβυοι, δεν είχαν πολυάριθμο στράτευμα και πάρα πολλές άμαξες και ιππείς; Επειδή όμως τότε βασίστηκες στον Κύριο εκείνος τους παρέδωσε στην εξουσία σου. Τέτοια ήταν η μομφή στο βασιλιά Ασά και ο προφήτης θα συμπληρώσει τον παρακάτω σημαντικό λόγο: τα μάτια του Κυρίου περιτρέχουν όλη τη γη, για να δείξει την παντοδυναμία του σ’ εκείνους που είναι ειλικρινείς απέναντί του. Επίσης συμπλήρωσε με την προφητεία για το βασιλιά Ασά: γι’ αυτό από δω και πέρα θα έχεις διαρκώς πολέμους. Έτσι κι έγινε.

 

***

 

Ο βασιλιάς του Ιούδα Ιωσαφάτ που έπραττε το σωστό ενώπιον του Κυρίου, ανταποκρίθηκε στην πρόταση του διεστραμμένου βασιλιά του Ισραήλ Αχαάβ να συμμαχήσουν και μαζί να επιτεθούν στους Σύρους. Μετά από μεγάλες γιορτές ξεκίνησαν και οι δυο βασιλείς μαζί με τους στρατούς τους ενάντια στους Σύρους. Ο βασιλιάς Αχαάβ, που του είχε πει ο προφήτης ότι δε θα επιστρέψει ζωντανός από αυτό τον πόλεμο, ντύνεται με τη στολή απλού στρατιώτη – είτε από φόβο είτε από πονηριά – και συμβουλεύει το σύμμαχο βασιλιά Ιωσαφάτ εκείνος να παραμείνει με τη βασιλική στολή του. Στον πόλεμο ηττήθηκαν, ο Αχαάβ σκοτώνεται και παραλίγο να σκοτωθεί και ο Ιωσαφάτ. Κάποιοι Σύριοι αρματηλάτες κυνηγούν τον Ιωσαφάτ, προσπαθώντας να τον καρφώσουν με τα δόρατα τους, νομίζοντας πως αυτός είναι ο βασιλιάς Αχαάβ. Φοβισμένος ο Ιωσαφάτ καλεί σε βοήθεια τον Θεό και ο Κύριος τον βοήθησε, αποσπώντας τον από εκεί. Κυριευμένος από το φόβο ο Ιωσαφάτ χάνει μεγάλο μέρος του στρατού του και επιστρέφει με άδεια χέρια από την κακή συμμαχία. Κατά την επιστροφή του τον συνάντησε ένας προορατικός άνθρωπος του Θεού ο Ιηού, γιός του Ανανί, και του εξηγεί το λόγο της συντριβής του, τον επιπλήτει: βοήθησες τον ασεβή, αυτόν που μισεί τον Κύριο αγαπάς; γι’ αυτό οργίστηκε ο Κύριος μαζί σου. Αλλά ο Ιωσαφάτ δε βάζει μυαλό και αργότερα συμμαχεί με τον Οχοζία, αρχείο και ασεβή βασιλιά του Ισραήλ. Αυτή η συμμαχία στοχεύει με την κατασκευή πλοίων να κτυπήσουν στη Θαρσείς και να την καταλάβουν. Η κατασκευή των πλοίων γινόταν στην Εσιών – Γάβερ. Τότε θα επιπλήξει τον Ιωσαφάτ ένας άλλος προφήτης ο Ελιέζερ γιός του Δωδαυά: επειδή συμμάχησες με τον Οχοζία ο Κύριος θα καταστρέψει τα έργα σου. Πράγματι, λίγο αργότερα από αυτή την προφητεία, θα κτυπήσει θαλασσοταραχή και θα καταστρέψει το κοινό τους έργο. Έτσι τα πλοία ναυάγησαν και δεν μπόρεσαν να πάνε στη Θαρσείς.

 

***

 

Δεύτερο παράδειγμα: ο βασιλιάς του Ιούδα Οχοζίας έπραττε ό,τι δυσαρεστούσε τον Κύριο ευχαριστώντας κυρίως τη μοχθηρή μητέρα του Γοθολία. Ανάμεσα στα άλλα φαύλα συμμαχεί με τον ασεβή και μοχθηρό Ιωράμ, γιό του Αχαάβ. Έτσι οι δυο τους επιτέθηκαν στον βασιλιά της Συρίας Αζήλ για να καταλάβουν τη Συριακή Ραμώθ στη Γαλαάδ. Ο πόλεμος θα χαθεί για τους συμμάχους. Ο Ιωράμ τραυματίστηκε βαριά και με δυσκολία τον μετέφεραν στην πρωτεύουσά του στην Ιζρεέλ. Ο Οχοζίας επιστρέφοντας από το μέτωπο περνά από την Ιζρεέλ να επισκεφθεί τον τραυματία σύμμαχο του. Αλλά ο Θεός είχε αποφασίσει την καταστροφή του Οχοζία γι ‘ αυτό επισκέπτεται τον Ιωράμ. Επειδή ακριβώς την περίοδο εκείνη σημειώθηκε εξέγερση εναντίον του Ιωράμ από τον αρχηγό του στρατού Ιηού. Αυτός σκότωσε τον Ιωράμ. Ο Οχοζίας διαφεύγει και κρύβεται στη Σαμάρεια. Αλλά τον συνέλαβαν και οδήγησαν μπροστά στον Ιηού που τον εκτέλεσε.

 

Τρίτο παράδειγμα κάπως διαφορετικό. Ο βασιλιάς Αμασίας που έπραττε το σωστό ενώπιον του Κυρίου, ετοιμάζεται να επιτεθεί στους Σύρους. Και ετοιμάζει στον Ιούδα 300.000 επίλεκτους στρατιώτες με άρματα και ασπίδες. Του φάνηκαν λίγοι και προσέλαβε από τον Ισραήλ άλλους 100.000 άνδρες. Οι Ισραηλινοί όμως έχουν απορριφθεί από τον Θεό λόγω των αμαρτιών τους. Τότε πλησίασε τον βασιλιά Αμασία ένας άνθρωπος του Θεού και του είπε: βασιλιά ας μην έρθει μαζί σου ο στρατός του Ισραήλ επειδή ο Κύριος δεν είναι μαζί του. Ο Αμασίας λυπήθηκε γιατί είχε δώσει πολλά χρήματα στους μισθοφόρους και ρώτησε τον άνθρωπο του Θεού: τί θα κάνω όμως με τα εκατό τάλαντα που έχω δώσει στους στρατιώτες του Ισραήλ; Σ’ αυτό ο άνθρωπος του Θεού του απάντησε: ο Κύριος είναι δυνατός θα σου δώσει περισσότερα από αυτά. Τότε ο βασιλιάς Αμασίας άκουσε την φωνή του Θεού, άφησε τους μισθοφόρους στρατιώτες και ξεκίνησε μόνος με τον στρατό του εναντίον των Σύρων. Και πέτυχε ένδοξη νίκη.

 

Αυτά τα τρία παραδείγματα μας δείχνουν ξεκάθαρα πως από το ηθικό ποιόν του συμμάχου εξαρτάται η έκβαση ενός πολέμου.

 

Από αυτά τα βιβλικά παραδείγματα είναι σαφής η διδασκαλία:

 

α. Ο ασεβής και αχρείος σύμμαχος στον πόλεμο επιφέρει ζημία τόσο για τον ίδιο όσο και για τους καλούς του συμμάχους.

β. Με τους λαούς στον πόλεμο συμβαίνει ότι και με τα άτομα στην ειρήνη, δηλαδή η συνεργασία με το κακό επιφέρει κακό σ’ όλους τους συνεργάτες.

γ. Ο δίκαιος Θεός είναι πάντοτε ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος για εκείνους που προστρέχουν σ’ Αυτόν και προσεύχονται σ’ Αυτόν.

δ. Καμία υλική υπεροπλία την οποία οι ασεβείς και άπληστοι υπολογίζουν δε βοηθά σε τίποτα.»

 

Από το βιβλίο «Πόλεμος και Βίβλος», του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, σελ 106, εκδόσεις Παρρησία

 Πηγή: simeiakairwn.wordpress.com

Λογοτεχνικό περιβόλι!