"Στο ταμείο του σούπερ μάρκετ η οθόνη δειχνει 26,80 €.
Το παράξενο πρόσωπο:
"Αχ, συγνώμη ξέχασα τη κάρτα ΑΤΜ,έχω μόνο
25 €, θα βγάλω κάτι".
Στο καρότσι δεν υπάρχουν περιττά,
π.χ πατατάκια,παρά μονο ψωμί,μακαρόνια,γάλα, ντομάτες &χαρτί υγείας.
Ο ντροπιασμός για όσους βρίσκονται δίπλα, το πρόσωπο μιας μαμάς να'ναι στενάχωρο... πρέπει να επιλέξει
τι δεν θα πάρει
για τα παιδιά της.
Έτσι γίνομαι μάρτυρας της ανθρώπινης καλοσύνης ενός ανθρώπου.
"Συγγνώμη,
σας έπεσε κάτι".
Η κυρία εκπλήσσεται,
στο έδαφος υπάρχουν
10 ευρώ.
Ξέρει ότι δεν της ανήκουν.
Το αγαπημένο βλέμμα του ανθρώπου την πείθει,
πως είναι πολύ να πει
ότι είναι δικό του. "Μάλλον συνέβη όταν ανοίξατε τη τσάντα σας".
Τώρα μοιάζει με ευτυχισμενο κοριτσάκι. Πληρώνει &βγαίνει με χαμόγελα.Κοιτάζει τον άνθρωπο της &του λέει:
"Ευχαριστώ!"
Χάρηκα ιδιαίτερα
γι'αυτό το μάθημα.
Ο άνθρωπος θα μπορούσε να πει:
"Μην ανησυχείς θα τα δώσω εγώ".Αντίθετα επέλεξε να διατηρήσει την αξιοπρέπεια τη δική του &τ ης κυρίας"
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ :εδώ
0 Σχόλια