Αν Σου Λείψω Μία Νύχτα - Νικηφόρος Βρεττάκος
Αν Σου Λείψω Μία Νύχτα - Νικηφόρος Βρεττάκος Αν σου λείψω μία νύχτα μην ανησυχήσεις ως το άλλο πρωί, ως το άλλο βράδυ, ως την Κυριακή, Εδώ κάπου θα βρίσκομαι σ ᾿ έναν άρρωστο δίπλα, μ ᾿ ένα πικρό ραβδί θα ψάχνω να βρω μία πηγή. πόρτα σε πόρτα θα γυρνώ μ ᾿ ένα ψωμί στη μασχάλη. Έχε αναμμένη τη φωτιά πάντοτε, γιατί πάντοτε θα σου γυρίζω μουσκεμένος Έχω ζεσταμένο στα γόνατά σου ένα πουκάμισο κι έχε τα νου σου στην πόρτα και στη δημοσιά μην ακουστώ, γιατί, δίχως λειψό αποφέγγαρο κι άστρι, κάθε φορά,…
Η Μαρίνα Των Βράχων - Οδυσσέας Ελύτης
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα που γύριζες Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση! Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια - Μα που γύριζες Ολ…
"Αργοπεθαίνει"Pablo Neruda
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει το βήμα του, όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος έχει την τηλεόραση για μέντωρα του Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια, που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο, …
(Απόσπασμα από το βιβλίο: Επάγγελμα πόρνη, της Λιλής Ζωγράφου εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 1998)
«Δεν πουλώ ύφος, στυλ, λογοτεχνία. Δεν γράφω διηγήματα. Καταθέτω γεγονότα και συμπτώματα της εποχής που ζω. Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους. Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι, παρακολουθώντας όλα κι όλους. Η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της, με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη, με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν’ αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ το μαζικό μας εξευτελισμό. Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, …
"Η Αγαπη" της Ρένας Τζωράκη
Ζούμε σε μια εποχή πλήρους αποξένωσης. Βαθιάς μοναξιάς και κατάθλιψης… Όλοι και όλα μας φταίνε,καταδικάζουμε τον διπλανό μας,αρχίζουμε την κριτική,μπαίνουμε στο τρυπάκι του Φόβου και της ενοχής και αρχίζει μια πορεία σε ένα Λαβύρινθο,χωρίς να υπάρχει διέξοδος… Όλα τα προβλήματα έχουν τη ρίζα τους στην έλλειψη της Αγάπης… Μια σταλαματιά Αγάπης ,αν είχαμε όλοι μέσα μας ο κόσμος μας θα γίνονταν καλύτερος και δεν θα υπήρχαν τα προβλήματα τα μυριάδες της Ζωής που κάνουν τον Άνθρωπο να ξεχνάει πως είναι ταγμένος για Το Φως και την Αιωνιότητα… Απ…
"Ένα διαφορετικό τριαντάφυλλο"
Μια φορά κι έναν καιρό μέσα σ` έναν μεγάλο κήπο με κατακόκκινα τριαντάφυλλα, υπήρχε και ένα τριαντάφυλλο που ήταν διαφορετικό από όλα τα άλλα. Αυτό που το έκανε διαφορετικό ήταν ότι δεν είχε καθόλου αγκάθια. Έτσι τα υπόλοιπα τριαντάφυλλα το κοροϊδευαν " Χα χα οι κάμπιες θα σου φάνε όλα τα φύλλα αφού δεν έχεις αγκάθια να προστατευτείς." Ακόμη και τα μπουμπούκια που δεν είχαν γίνει μεγάλα τριαντάφυλλα του φώναζαν: "Πόσο αδύναμο μοιάζεις, τα αγκάθια είναι κάτι σαν την πανοπλία μας και εσύ μοιάζεις τόσο ανυπεράσπιστο…
"Το παραμύθι ενός ραγισμένου έρωτα" Μενέλαος Λουντέμης
Μια φορά κι ένα καιρό Ήταν ένα γραμμόφωνο Ένα ολομόναχο γραμμόφωνο Μα μπορεί και να μην ήτανε γραμμόφωνο Και να 'ταν μόνο ένα τραγούδι Που ζητούσε ένα γραμμόφωνο Για να πει το καημό του... Μια φορά κι ένα καιρό Ήταν ένας Έρωτας Ένας ολομόναχος Έρωτας Που γύριζε με μια πλάκα στη μασχάλη Για να βρει ένα γραμμόφωνο Για να πει το καημό του... " Έρωτα μη σε πλάνεψαν Άλλων ματιών μεθύσια Και μεσ' τα κυπαρίσσια Περνάς με μι' άλλη νια; Έρωτ' αδικοθάνατε Έρωτα χρυσομάλλη Αν σ' είδαν με μιαν άλλη Ήτα…
Ιστορίες με Νόημα 'Μια αράχνη"
Μια αράχνη, σε ένα παλιό σπίτι, είχε απλώσει έναν όμορφο ιστό για να πιάσει μύγες. Κάθε φορά που μια μύγα προσγειωνόταν και πιανόταν στον ιστό της, η αράχνη την έτρωγε, ώστε η επόμενη μύγα να έχει την εντύπωση πως ο ιστός είναι ένα ήσυχο και τερπνό λιμανάκι. Ωστόσο, μια μέρα, μια αρκετά ευφυής μύγα βούιζε πάνω από τον ιστό, χωρίς να προσγειώνεται, οπότε παρουσιάστηκε η αράχνη και της είπε "Κατέβα κι έλα να καθίσεις". Η μύγα όμως ήταν πιο πονηρή απ' την αράχνη. Της είπε "Δεν πηγαίνω πουθενά όταν δε βλέπω άλλες μύγ…
"Το σοφό σπουργίτι"
Αυτή είναι μια διασκευή ενός παραμυθιού που την διάβασα και γω από άλλο ιστολόγιο και την μοιράζομαι μαζί σας: Μια μέρα ο Χότζας ( ένας δάσκαλος του ιερού νόμου για τους μουσουλμάνους) τσάκωσε με τις ξόβεργες που είχε βάλει στο φράχτη του ένα καλοθρεμμένο σπουργίτι και σκεφτόταν πώς θα το μαγειρέψει για να το φάει. Όμως το σπουργίτι, τον κοίταξε στα μάτια, του μίλησε με ανθρώπινη φωνή και του είπε: Ούτε καν να το σκεφτείς να με φας! Ο Χότζας τα 'χασε που ένα σπουργίτι μπορούσε να μιλάει και το είπε. Δεν είμαι απλό σπου…
Πατήστε την εικόνα
Social Plugin