«Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη μέρα που μπήκε στην στιγμή ,που βιώνουμε στο τώρα που Ζούμε ,γιατί αυτή η στιγμή είναι μοναδική ανήκει στην Αθανασία»

Επιμέλεια κειμένου:

Ρένα Τζωράκη

Ο μεγάλος Albert Einstein είχε πει κάποτε:

«Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να ζήσεις τη ζωή σου: Ο ένας είναι πιστεύοντας ότι τίποτα δεν είναι θαύμα κι ο άλλος πιστεύοντας ότι τα πάντα είναι ένα θαύμα.»

Πόσοι από μας αλήθεια λέμε την πιο κοινότυπη λεξούλα του κόσμου το «ευχαριστώ» στη Ζωή, ευχαριστώ στη δημιουργία ,ευχαριστώ για κάθε μας αναπνοή, και τα θεωρούμε όλα τόσο δεδομένα;

Κι όμως η ευγνωμοσύνη όταν βιώνεται με αυθεντικότητα και απλότητα μας προσφέρει πληρότητα ,γαλήνη,χαρά,ειρήνη και ένα βαθύ συναίσθημα ολοκλήρωσης στον άνθρωπο που τη βιώνει…

Η ευγνωμοσύνη μας προετοιμάζει να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες της ζωής, να δώσουμε διαφορετική ερμηνεία στις εμπειρίες μας, να μάθουμε και να γίνουμε καλύτεροι μέσα από αυτές. Επιπλέον, οι άνθρωποι που νιώθουν ευγνωμοσύνη, δεν υιοθετούν αρνητικές στρατηγικές αντιμετώπισης προβλημάτων (π.χ οποιαδήποτε μορφή απώλειας,οποιαδήποτε μορφή απογοήτευση, πένθος, τσιγάρο, αλκοόλ,ναρκωτικά), δεν αποφεύγουν ν’αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, δεν αρνούνται ότι υπάρχει πρόβλημα και δεν κατηγορούν τους εαυτούς τους, ούτε αισθάνονται ενοχικά σύνδρομα...

Η ευγνωμοσύνη σύμφωνα με ψυχολογικές μελέτες,είναι ένα συναίσθημα ,που καλλιεργείται με το χρόνο και παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ψυχική ευημερία κάθε ανθρώπου και στο πόσο πληρότητα , Αγάπη και ευτυχία νιώθει…

Ας δοκιμάσουμε να φέρουμε περισσότερη ευγνωμοσύνη στη ζωή μας για να έχει η Ζωή μας ποιότητα ,χρώμα,ιδιαίτερο άρωμα και αληθινό Νόημα με πέντε απλές μα βασικές κινήσεις:

1) Στο πρωινό μας ξύπνημα , καθώς πίνουμε το ρόφημά μας, το χυμό ή τον καφέ μας:

Ας σκεφτούμε απλά πραγματάκια για τα οποία είμαστε ευγνώμονες.

Εάν δε μας έρχεται κάτι , ας αρχίσουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για την κάθε μας αναπνοή,ότι είμαστε ζωντανοί,για την πρώτη γουλιά του ροφήματός μας, τη ζεστασιά της κούπας που κρατάμε, το άρωμα που αναδύει, την εκκίνηση μιας νέας μέρας γεμάτη ελπίδα, αισιοδοξία ,χαρά.

Ας κατανοήσουμε πως καμμιά ημέρα δεν είναι η ίδια με την άλλη. Κάθε πρωινό φέρνει μαζί του μια κρυμμένη ευλογία….

2) Ας κρατήσουμε ένα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης. Το πρωί αφού ξυπνήσουμε ή το βράδυ πριν κοιμηθούμε, ας γράψουμε από ένα ως δέκα πράγματα, για τα οποία είμαστε ευγνώμων στη μέρα που έρχεται ή για τη μέρα που έφυγε.

Να σκεφτούμε τις λεπτομέρειες που χαρακτηρίζουν το κάθε πράγμα για το οποίο γράφουμε. Να αναλογιστούμε ,πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτό. Να εστιαστούμε στους ανθρώπους στους οποίους είμαστε ευγνώμονες. Η ευγνωμοσύνη απορρέει πιο δυνατή όταν σκεφτόμαστε ανθρώπους σε σχέση με πράγματα.

3) Τα πράγματα δεν έρχονται πάντοτε όπως τα θέλουμε. Όμως η ευγνωμοσύνη δεν μπορεί να φυλάσσεται μόνο για τις ευχάριστες στιγμές…

Όταν τα πράγματα δεν έρχονται ,όπως τα ονειρευόμαστε, ας απελευθερώσουμε κάθε αρνητικό- άσχημο συναίσθημα που το μόνο που επιφέρει είναι πόνος και θλίψη , με τη δύναμη της ευγνωμοσύνης και ας θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα τι μπορώ να μάθω από αυτό;

Πώς θα μπορέσω να ωφεληθώ από αυτό; Υπάρχει κάτι στην κατάσταση αυτή για το οποίο μπορώ να νιώσω ευγνώμων;

4) Ας γράψουμε ένα γράμμα ευγνωμοσύνης σε κάποιον ο οποίος έχει ασκήσει ευεργετική επιρροή στη ζωή μας και τον οποίο δεν είχαμε το χρόνο,ή τη διάθεση να ευχαριστήσουμε όπως θα θέλαμε. Θα μπορούσε να είναι ένας γονιός μας ,ο αδελφός ή η αδελφή μας,ένας φίλος-η, ένας οποιαδήποτε Δάσκαλος από το παρελθόν, ο παππούς ή η γιαγιά μας ή οποιοσδήποτε άλλος. Να προσπαθούμε όμως να αναφέρουμε συγκεκριμένα γεγονότα και λόγους για τους οποίους νιώθουμε αυτή την ευγνωμοσύνη.

5) Ας κάνουμε μια βόλτα οπουδήποτε με τα πόδια ή το αυτοκίνητο, μια βόλτα όμως ευγνωμοσύνης. Και κει καθώς περπατάμε να παρατηρήσουμε τα πιο απλά πράγματα ένα σύννεφο, που ταξιδεύει στον γαλανό ουρανό,και αλλάζει μορφή και σχήμα στο δευτερόλεπτο, ας κοιτάξουμε ένα ηλιοβασίλεμα,ας ακούσουμε λίγο κλασική ή έντεχνη μουσική,ας μυρίσουμε ένα άνθος ,ας εστιαστούμε στο χρώμα του λουλουδιού, ας εισπνεύσουμε τον καθαρό αέρα της εξοχής,του βουνού ή της θάλασσας…

Εν κατακλείδι:

Ας αρχίσουμε λοιπόν αργά και σταθερά να επικεντρωνόμαστε σε όλα όσα μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα! Από τα πιο μικρά, απλά καθημερινά πράγματα έως τα πιο σπουδαία στη ζωή μας!

Ας απολαύσουμε τον καφέ μας, μια ενδιαφέρουσα ταινία, ένα μελωδικό τραγούδι, ένα λογοτεχνικό βιβλίο, μια εκδρομή! Ας ευχαριστηθούμε τους φίλους μας, τα αγαπημένα μας συγγενικά

πρόσωπα! Ας σκεφτούμε πόσο ευλογημένοι είμαστε που μπορούμε να περπατάμε, να βλέπουμε, να ακούμε, να γευόμαστε , να μιλάμε...

Ας αθροίσουμε μέσα μας αισθήσεις ομορφιάς από τα πάντα. Ας νιώσουμε δυνατοί. Ας αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για τα υλικά που απολαμβάνουμε, για τα επιτεύγματα της ανθρώπινης πνευματικότητας, τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και για τις δικές μας φυσικές και πνευματικές δεξιότητες.

Τότε, γεμίζοντας ευγνωμοσύνη, θα νιώσουμε δυνατοί και γεμάτοι ενέργεια ώστε καμία αρνητική κατάσταση δε θα μας αγγίζει.