Το ποίημα της ημέρας : «Η δική μου Εδέμ» του Διονύση Καρύδη

 

Εμένα ο δρόμος μου

ποίηση ονομάζεται

και η μητέρα του Ελλάδα

Δεν έχω μόνο οδηγό

της λογοτεχνίας τη γραφή,

πάσης καλαίσθητης δημιουργίας

είμαι υιός και αδελφός

Εμένα αφήστε με εκεί που ανατέλλουνε

τα θαύματα της τέχνης,

τα βλέματα και τα χαμόγελα

του έρωτα και της αγάπης

Εκεί το σπιτικό μου βρίσκεται,

εκεί ορθώνεται το καταφύγιο μου

Διάλεξα να αγαπώ,

διάλεξα να ονειρεύομαι,

διάλεξα στη χώρα μέσα του ονείρου

να περπατάω

και με της ποίησης την αύρα στη ζωή

να αναπνέω και να πορεύομαι

Έστρεψα νου, ψυχή, καρδιά,

στα μάτια της αθωότητας,

χώρισα θάλασσα και φωτιά

να' χουνε δρόμο όλα τα πλάσματα

για τ’ άστρα, για τα ουράνια

κι όσοι επιθυμούν φτερά,

στο σώμα, στη ψυχή

οικουμενικά ειρήνης Θεοφάνεια

Έπαψα τη γλώσσα του ψέματος να ομιλώ,

έπαψα εχθρικός να είμαι

πρωτίστως με τον εαυτό μου,

ένιωσα πόσο φως στερήθηκα

όταν το δόρυ ευθυγραμμούσα

ή ύψωνα το σπαθί

κι είπα ‘’ποτέ ξανά επιβολή’’

Δε ξέρω πόσους ανθρώπους

κοντά στο σπιτικό μου έφερα,

πόσους να φέρω θα κατορθώσω,

γνωρίζω ότι μάχομαι,

στο άδικο, τη φθήνια, την ευτέλεια

μονίμως αντιτάσσομαι

και καταθέτω τους στίχους μου

και τη ψυχή μου ακόμα,

ολόγιομα φεγγάρια,

όχι για να δηλώσω αυτόφωτος,

όχι για να λάβω παράσημα ή τρόπαια

Εγώ ο ονειροπόλος,

με τα φτωχά μου χέρια

και τους στίχους μου τους ταπεινούς,

προσπαθώ να οικοδομήσω αισθήματα ακριβά,

αισθήματα ουσιαστικά, ειλικρινή

Μήτε όπλα βαστώ

μήτε μαχαίρια του λόγου

ή της τέχνης της μεταλλουργίας

Δεν επιτίθεμαι και δε με απασχολεί η ''νίκη'',

αν έδαφος δε κερδίζω σε ψυχές

με ολίγον τι θολό τοπίο

Μονάχα φως επιθυμώ να ρίχνω,

μονάχα με το Φως, δύναμαι να πορεύομαι

Κάθε μου ποίημα παιδεύομαι.

να αποτελεί έστω μια μικρή αχτίδα

του διάφανου πνευματικού Ηλίου

κι είμαι τόσο μικρός και ασήμαντος

δίχως εσάς αδέλφια μου,

τόσο γενναίος και ευτυχής όταν μαζί σας κοινωνώ

Ένα επίγειο όραμα έχω,

τώρα που με την αγάπη σας,

με την αγάπη του Κυρίου,

βρίσκω το δρόμο μου, τον ουρανό,

την ευτυχία, τη γαλήνη,

οφείλω να εγκαθιδρύσω

και για αυτό θα αγωνίζομαι,

στις ψυχές και τη ζωή

όσων περισσότερων συνανθρώπων μου μπορώ,

όσων στο διάβα μου μου στείλει ο Θεός,

την Εδέμ.