Μια αληθινή ιστορία που θα σας δώσει δύναμη , κουράγιο και θέληση για Ζωή!!!! Απίστευτο κι όμως αληθινό! Η ιστορία του Σοβιετικού γιατρού, Λεονίντ Ρογκόζοφ, που χειρούργησε μόνος του τον εαυτό του !!!

Όχι δεν είναι της φαντασίας μου  συνέβη! Είναι πραγματικό συμβάν !!!
Είναι από τις αληθινές ιστορίες, που γράφει η Ζωή και μας γεμίζει με αισιοδοξία , γιατί  όταν θέλουμε κάτι πολύ όλο το σύμπαν  συνομωτεί για να το αποχτήσουμε!!!!
Πολύ περισσότερο , όταν πρόκειται  για την ίδια μας την Ζωή, όταν διψάμε και πεινάμε για Ζωή!!!

…Κάποιες στιγμές της ζωής μας το αίσθημα της αυτοσυντήρησης , η θέληση  και η δύναμη για ζωή κυριαρχούν και  οπλίζουν τον  άνθρωπο  με τη μαγική δύναμη της υπομονής ,της επιμονής και τον κάνουν υπεράνθρωπο.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο  Σοβιετικός  γιατρός Λεονίντ Ρογκόζοφ που,  την ιστορία του διάβασα και γω  στην ιατροπαίδεια  και θεώρησα , πως πρέπει να την μοιραστώ μαζί σας γιατί εμείς οι άνθρωποι έχουμε κρυμμένη τη Δύναμη μέσα μας, και μονάχα στις δύσκολες στιγμές γίνεται ορατή τότε που είμαστε μεταξύ Θανάτου και Ζωής, στην έντονη απογοήτευσή μας, στην θλίψη μας , στο μεγάλο πόνο μας και όταν έχουμε ένα μεγάλο όραμα να συνεχίσουμε να ζούμε, να προσφέρουμε , έχουμε αγάπη μέσα μας   και το θέλουμε τόσο πολύ!!!!
 Γιατί το Θέλω είναι ισοδύναμο με το  μπορώ!!!
Αρκεί να  πιστέψουμε στο θαύμα  και θα γίνει το Θαύμα!!!

Άλλωστε ο  Βίκτωρ Ουγκώ  έγραψε:
«Από τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση.»
Καλή ανάγνωση!
Ρένα Τζωράκη

©

Η  παρακάτω ιστορία που θα διαβάσετε συνέβη το 1961 και αφορά  τον Σοβιετικό χειρουργό γιατρό, ο οποίος αναγκάστηκε να χειρουργήσει τον εαυτό του, περιτονίτιδα δίχως αναισθησία, προκειμένου να ζήσει. 

Η αυτό- εγχείρηση έγινε, ενώ βρισκόταν σε ερευνητική αποστολή στην παγωμένη Σιβηρία. Οι φωτογραφίες είναι από την επέμβαση εκείνη.

Το 1961, ο χειρουργός Λεονίντ Ρογκόζοφ, συμμετείχε ως γιατρός στην ερευνητική Σοβιετική αποστολή στον σταθμό Νοβολαζερέφσκαγια που βρίσκεται στη Βόρεια Σιβηρία με θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους -60 βαθμούς Κελσίου. Όλα κυλούσαν ομαλά και η αποστολή με τους 13 επιστήμονες και ερευνητές διεκπεραίωναν το έργο που είχαν αναλάβει σε εκείνον τον παγωμένο και απομακρυσμένο σταθμό.

Το πρωινό της 29ης Απριλίου, Ο Ρογκόζοφ, αισθάνθηκε έντονη ναυτία, ανυπόφορους κοιλιακούς πόνους, και είχε ανεβάσει και πυρετό. Πήρε κάποια παυσίπονα για να ηρεμήσει αν και ο ίδιος σαν γιατρός είχε κάνει ήδη την διάγνωση του. Ήξερε ότι οι πόνοι ήταν μάλλον από σκωληκοειδίτιδα και την επόμενη μέρα έγινε εκείνο που φοβόταν. Παρουσιάστηκαν τα πρώτα σημάδια περιτονίτιδας. Έπρεπε άμεσα να μεταφερθεί σε κάποιο νοσοκομείο. Όμως σε εκείνη την περιοχή πολύ πιο πάνω από τον Αρκτικό κύκλο, η πλησιέστερη πόλη απείχε περισσότερο από 1600 χιλιόμετρα.

Την επόμενη ημέρα οι επιστήμονες επικοινώνησαν με τον ασύρματο, οπότε και τους ενημέρωσαν ότι άλλες αποστολές με γιατρό δεν υπάρχουν κοντά τους, και η προσγείωση αεροπλάνου ήταν αδύνατη εξαιτίας της σφοδρότατης χιονοθύελλας που έπεφτε επί 4 ημέρες και θα συνεχιζόταν για ακόμη μια εβδομάδα.

Ο Ρογκόζοφ ήξερε πως μάλλον θα πέθαινε στην παγωμένη Αρκτική. Στις 10 και μισή το βράδυ με αφάνταστους πόνους αποφάσισε να κάνει κάτι που ποτέ δεν είχε γίνει. Να χειρουργήσει ο ίδιος τον εαυτό του!!! Στο ιατρείο της βάσης, μαζί με έναν οδηγό και έναν μετεωρολόγο για βοηθούς ο Ρογκόζοφ θα έγραφε ιστορία.

Ο οδηγός κρατούσε ένα μεγάλο καθρέπτη και ο μετεωρολόγος, είχε τον ρόλο του εργαλειοδότη. Ο Ρογκόζοφ ξάπλωσε σε μια ημι επικλινή θέση, γύρισε λίγο προς τα αριστερά και έβλεπε από τον καθρέπτη που του κρατούσε ο οδηγός την περιοχή της κοιλιάς του, όπου ο ίδιος θα χειρουργούσε. Με ένα διάλυμα 0,5% νοβοκαίνης έκανε τοπική αναισθησία του κοιλιακού τοιχώματος και μετά με το νυστέρι άνοιξε μια τομή 10 εκατοστών. Με τη βοήθεια του καθρέπτη έφτασε στο επικίνδυνο σημείο και εξήγησε στους 2 βοηθούς του πως να το καθαρίσουν και τι αντιβιοτικά να ρίξουν επάνω. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο Ρογκόζοφ, συχνά πυκνά “έσβηνε” και έχανε τις αισθήσεις του, ενώ και η ναυτία δεν τον άφηνε. Αναγκαζόταν να σταματάει κάθε 10 λεπτά για να πάρει ανάσες.

 Η επέμβαση  ολοκληρώθηκε  μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα και ο εξαντλημένος χειρουργός κοιμήθηκε αμέσως. Μετά από μια σύντομη περίοδο μετεγχειρητικής αδυναμίας, τα σημάδια της περιτονίτιδας εξαφανίστηκαν. Ο πυρετός έπεσε και μετά από 5 ημέρες ο Ρογκόζοφ, σηκώθηκε και περπατούσε κανονικά. Σε 2 εβδομάδες ανέλαβε πάλι τα καθήκοντα του στη βάση.

 

Μετά από μήνες επέστρεψε στο Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη) και τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Ερυθρού Λάβαρου, το οποίο διδόταν σε επιφανείς επιστήμονες. Από το 1986 μέχρι το 2000, διετέλεσε επικεφαλής του τμήματος χειρουργικής στο Ινστιτούτο Ερευνών της Αγίας Πετρούπολης για τον πνεύμονα και τη φυματίωση. Τον Σεπτέμβριο του 2000 σε ηλικία 66 ετών ο Ρογκόζοβ πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα.

Λογοτεχνικό περιβόλι!

Πηγή:  Iatropedia.gr