Το γνωμικό της ημέρας σήμερα 2 Νοεμβρίου 2016 από το Λογοτεχνικό περιβόλι. Επιμελείται και παρουσιάζει η Ρένα Τζωράκη©

- 10:05 π.μ.

Αν μπορούσαμε πραγματικά να μοιάσουμε στα τριαντάφυλλα, πόσο πιο όμορφη θα ήταν η Ζωή μας, χωρίς γογγυσμούς, χωρίς γιατί, χωρίς παράπονα…
Απλά να ανθίζουμε.

Να αφήσουμε το λουλούδι της Αγάπης μέσα μας ν’ ανθίσει.

Να δοξάσει το δημιουργό, να μεγαλύνει η Ψυχή μας τον Κύριο και Θεό μας, των Δημιουργό μας, ένα μικρό ευχαριστώ της Καρδιάς, του Νου και της Ψυχής μας , για όλα όσα έκανε σε μας, για τις ευκαιρίες που μας δίνει στην γήινη ενσάρκωσή μας να εκφραστούμε δημιουργικά και να ολοκληρωθούμε πνευματικά…
Κι όμως αν και ο άνθρωπος διαφέρει από όλα τα άλλα όντα της δημιουργίας , γιατί διαθέτει λογική και ελεύθερη βούληση, είναι το μόνο πλάσμα δυστυχώς, που δεν αναγνωρίζει τίποτε στον δημιουργό Του, έχοντας αγνώμονη συμπεριφορά και ουδέτερη- χλιαρή στάση ζωής απέναντι σε Κείνον, που του’ δωσε Πνοή από την Πνοή Του και τον έκανε Εικόνα και Ομοίωσή Του…
Ας κοιτάξουμε προσεκτικά το τριαντάφυλλο, πως από μπουμπούκι, ανθίζει, χάνει τα πέταλά του μα ποτέ ακόμα και αποξηραμένο από το χρόνο δεν χάνει ποτέ το άρωμά του εκείνο το ιδιαίτερο άρωμα , που και μεις θα αφήσουμε πίσω μας, όταν θα σβήσουμε…
Εκείνο το ιδιάίτερο άρωμα της Αγάπης….