Φιλιππησίους
Κεφ. 1.
1 Ο ΠΑΥΛΟΣ και ο Τιμόθεος, δούλοι τού
Ιησού Χριστού, σε όλους τούς αγίους τού Ιησού Χριστού, που είναι στους
Φιλίππους, μαζί με τους επισκόπους και τους διακόνους·
2 είθε να είναι χάρη σε σας και
ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
3 Ευχαριστώ τον Θεό μου κάθε φορά που
σας θυμάμαι,
4 πάντοτε, σε κάθε προσευχή μου,
καθώς δέομαι για όλους σας με χαρά,
5 εξαιτίας τής κοινωνίας σας στο
ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα μέχρι τώρα·
6 επειδή, είμαι βέβαιος, ακριβώς σε
τούτο, ότι εκείνος που άρχισε σε σας ένα καλό έργο, θα το επιτελέσει μέχρι την
ημέρα τού Ιησού Χριστού.
7 Όπως είναι δίκαιο σε μένα να φρονώ
τούτο για όλους σας, επειδή σας έχω στην καρδιά μου, και είστε όλοι εσείς, και
στα δεσμά μου και στην απολογία, και στην επιβεβαίωση του ευαγγελίου,
συγκοινωνοί μου στη χάρη·
8 επειδή, είναι μάρτυράς μου ο Θεός,
ότι σας επιποθώ όλους με σπλάχνα Ιησού Χριστού·
9 και προσεύχομαι τούτο, να
περισσεύσει η αγάπη σας ακόμα περισσότερο και περισσότερο σε επίγνωση και σε
κάθε νόηση·
10 για να διακρίνετε τα διαφέροντα,
ώστε να είστε ειλικρινείς και απρόσκοπτοι μέχρι την ημέρα τού Χριστού,
11 γεμάτοι από καρπούς δικαιοσύνης,
που [παράγονται] διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σε δόξαν και έπαινον του Θεού.
12 Και θέλω να ξέρετε, αδελφοί, ότι
αυτά που μου συνέβησαν συνέτρεξαν περισσότερο σε πρόοδο του ευαγγελίου·
13 ώστε τα δεσμά μου για τον Χριστό
έγιναν φανερά σε όλο το πραιτώριο, και σε όλους τούς υπόλοιπους·
14 και οι περισσότεροι των αδελφών εν
Κυρίω, καθώς πείστηκαν στα δεσμά μου, τολμούν περισσότερο άφοβα να κηρύττουν
τον λόγο.
15 Μερικοί μεν εξαιτίας φθόνου και
φιλονικίας, μερικοί δε και από καλή θέληση κηρύττουν τον Χριστό.
16 Οι μεν κηρύττουν τον Χριστό από
αντιζηλία, όχι με καθαρότητα, νομίζοντας ότι προσθέτουν θλίψη στα δεσμά μου·
17 οι άλλοι, όμως, από αγάπη,
ξέροντας ότι είμαι ταγμένος σε απολογία τού ευαγγελίου.
18 Τι, λοιπόν; Πάντως, με κάθε τρόπο,
είτε με πρόφαση είτε με αλήθεια, ο Χριστός κηρύττεται, και σ’ αυτό χαίρομαι,
αλλά και θα χαίρομαι.
19 Επειδή, ξέρω ότι αυτό θα αποβεί
προς απελευθέρωσή μου, διαμέσου τής δέησής σας, και διαμέσου τής πρόσθετης
χορήγησης του Πνεύματος του Ιησού Χριστού,
20 σύμφωνα με τη σταθερή προσδοκία
και ελπίδα μου, ότι δεν θα ντροπιαστώ σε τίποτε, αλλά με κάθε παρρησία, όπως
πάντοτε, ο Χριστός και τώρα θα μεγαλυνθεί στο σώμα μου, είτε διαμέσου ζωής είτε
διαμέσου θανάτου·
21 επειδή, σε μένα το να ζω [είναι] ο
Χριστός, και το να πεθάνω [είναι] κέρδος.
22 Αλλά, αν το να ζω μέσα στη σάρκα,
αυτό συμβάλλει σε καρποφορία του έργου μου, και τι να εκλέξω δεν γνωρίζω·
23 επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο,
έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Χριστό· δεδομένου
ότι, [είναι] πολύ πλέον καλύτερα·
24 το να μένω, όμως, μέσα στο σώμα
είναι για σας αναγκαιότερο.
25 Και ξέρω με πεποίθηση τούτο, ότι
θα μείνω και θα συμπαραμείνω μαζί με όλους σας, για την προκοπή σας και τη χαρά
στην πίστη·
26 ώστε, εξαιτίας μου, να περισσεύει
το καύχημά σας στον Ιησού Χριστό, διαμέσου τής δικής μου παρουσίας σε σας.
27 Μονάχα, πολιτεύεστε επάξια προς το
ευαγγέλιο του Χριστού, για να ακούσω, είτε όταν έρθω και σας δω είτε ενώ είμαι
απών, την κατάστασή σας, ότι στέκεστε σε ένα πνεύμα, αγωνιζόμενοι μαζί, με μια
ψυχή, για την πίστη τού ευαγγελίου·
28 και χωρίς να φοβάστε σε τίποτε από
τους ενάντιους· που σ’ αυτούς μεν είναι ένδειξη απώλειας, σε σας όμως σωτηρίας,
κι αυτό από τον Θεό·
29 επειδή, σε σας χαρίστηκε το υπέρ
τού Χριστού όχι μονάχα να πιστεύετε σ’ αυτόν, αλλά και να πάσχετε υπέρ αυτού·
30 έχοντας τον ίδιον αγώνα, τον οποίο
είδατε σε μένα, και τώρα ακούτε [ότι υπάρχει] σε μένα.
0 Σχόλια