Β΄ Πέτρου Κεφ. 2
1 Υπήρξαν, όμως, και ψευδοπροφήτες
ανάμεσα στον λαό, όπως και μεταξύ σας θα υπάρξουν ψευδοδάσκαλοι, οι οποίοι θα
εισαγάγουν με πλάγιο τρόπο αιρέσεις απώλειας, καθώς θα αρνούνται και τον
Δεσπότη που τους αγόρασε, φέρνοντας επάνω στον εαυτό τους γρήγορη απώλεια.
2 Και πολλοί θα ακολουθήσουν στις
απώλειές τους, για τους οποίους ο δρόμος τής αλήθειας θα δυσφημηθεί.
3 Και θα σας εμπορευθούν με πλαστά
λόγια, χάρη πλεονεξίας· των οποίων η καταδίκη, από τον παλιό καιρό, δεν μένει
αργή, και η απώλειά τους δεν νυστάζει.
4 Επειδή, αν ο Θεός δεν λυπήθηκε
αγγέλους που αμάρτησαν, αλλά αφού τους έρριξε στον τάρταρο δεμένους με αλυσίδες
σκότους, τους παρέδωσε για να φυλάγονται προς κρίση·
5 και αν δεν λυπήθηκε τον αρχαίο
κόσμο, αλλά, φέρνοντας κατακλυσμό επάνω στον κόσμο των ασεβών, φύλαξε όγδοον
τον Νώε, ως κήρυκα δικαιοσύνης·
6 και κατέκρινε σε καταστροφή τις
πόλεις των Σοδόμων και της Γομόρρας, και τις αποτέφρωσε, κάνοντάς τες
παράδειγμα εκείνων που πρόκειται να ασεβούν·
7 και ελευθέρωσε τον δίκαιο Λωτ, που
καταθλιβόταν από την ακόλαστη διαγωγή των ανόμων·
8 (επειδή, ο δίκαιος, κατοικώντας
ανάμεσά τους, με το βλέμμα και με την ακοή βασάνιζε από ημέρα σε ημέρα τη
δίκαιη ψυχή [του], εξαιτίας των άνομων έργων [τους])·
9ο Κύριος ξέρει να ελευθερώνει από τον
πειρασμό τούς ευσεβείς, τους δε άδικους να τους διατηρεί για την ημέρα τής
κρίσης, ώστε να τιμωρούνται·
10 μάλιστα, κι αυτούς που ακολουθούν
πίσω από τη σάρκα με επιθυμία ακαθαρσίας, και καταφρονούν την εξουσία· [είναι]
τολμητές, αυθάδεις, δεν τρέμουν βλασφημώντας τα αξιώματα·
11 ενώ, οι άγγελοι, καίτοι είναι
μεγαλύτεροι σε ισχύ και δύναμη, δεν φέρνουν εναντίον τους βλάσφημη κρίση
μπροστά στον Κύριο.
12 Αυτοί, όμως, σαν τα φυσικά άλογα
ζώα, γεννημένα για κυρίευση και φθορά, βλασφημούν για πράγματα που αγνοούν, και
θα καταφθαρούν μέσα στη δική τους φθορά,
13 και θα πάρουν τον μισθό τής
αδικίας [τους]· στοχάζονται για ηδονή την καθημερινή απόλαυση, [είναι] κηλίδες
και ψεγάδια, ζουν απολαυστικά μέσα στις απάτες τους, συμποσιάζουν μαζί σας·
14 έχουν μάτια γεμάτα από μοιχεία,
και χωρίς να σταματούν από την αμαρτία· δελεάζουν αστήρικτες ψυχές, έχουν την
καρδιά γυμνασμένη σε πλεονεξίες, [είναι] παιδιά κατάρας·
15 αφού άφησαν τον ίσιο δρόμο,
πλανήθηκαν, και ακολούθησαν τον δρόμο τού Βαλαάμ, [του γιου] τού Βοσόρ, που
αγάπησε τον μισθό τής αδικίας·
16 ελέγχθηκε, όμως, για τη δική του
παρανομία· ένα άφωνο υποζύγιο, που μίλησε με φωνή ανθρώπου, εμπόδισε την
παραφροσύνη τού προφήτη.
17 Αυτοί είναι άνυδρες πηγές, σύννεφα
που παρασύρονται από ανεμοστρόβιλο, για τους οποίους το πυκνό σκοτάδι φυλάγεται
στον αιώνα.
18 Επειδή, μιλώντας υπερήφανα [λόγια]
ματαιότητας, με τις επιθυμίες τής σάρκας, με τις ασέλγειες, δελεάζουν εκείνους
οι οποίοι πραγματικά απέφυγαν αυτούς που ζουν μέσα σε πλάνη·
19 οι οποίοι τούς υπόσχονται
ελευθερία, ενώ οι ίδιοι είναι δούλοι τής διαφθοράς· δεδομένου ότι, από όποιον
κάποιος πέφτει νικημένος, γίνεται και δούλος του.
20 Επειδή, αν, αφού απέφυγαν τα
μολύσματα του κόσμου, διαμέσου τής επίγνωσης του Κυρίου και Σωτήρα, του Ιησού
Χριστού, μπλέχτηκαν ξανά σ’ αυτά και πέφτουν νικημένοι, έγιναν σ’ αυτούς τα
τελευταία χειρότερα από τα πρώτα.
21 Επειδή, ήταν καλύτερα σ’ αυτούς να
μη γνωρίσουν τον δρόμο τής δικαιοσύνης, παρά, αφού [τον] γνώρισαν, να κάνουν
πίσω από την άγια εντολή που τους παραδόθηκε.
22 Συνέβηκε δε σ’ αυτούς εκείνο τής
αληθινής παροιμίας: «Ο σκύλος γύρισε [ξανά] στο δικό [του] ξέρασμα»· και: «Το
γουρούνι,
αφού λούστηκε, [γύρισε ξανά] στο
κύλισμα του βούρκου».
0 Σχόλια