M όλις 69 ετών ο Ντέμις Ρούσος ,έσβησε τα ξημερώματα της Κυριακής, που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Υγεία των Αθηνών και παρακολουθείτο για 12 μήνες από ομάδα της ογκολογικής κλινικής του ίδιου νοσοκομείου μετά από πολύμηνη μάχη με την επάρατο νόσο… Η χώρα μας και ευρύτερα η παγκόσμια μουσική σκηνή έγινε δυστυχώς φτωχότερη...
Ανοίγουν αύριο οι κάλπες και όλοι οι Έλληνες καλούνται με την ψήφο τους να δώσουν μια δυναμική απάντηση σε όλους εκείνους που με την στάση τους και την συμπεριφορά τους γονάτισαν τον ελληνικό λαό και έφεραν σε πλήρη διάλυση τους δημοκρατικούς θεσμούς αφάνισαν την μεσαία τάξη και έβαλαν ταμπέλες στους ανθρώπους πολύ πλούσιους και φτωχούς, σε κείνους που αλλοτρίωσαν και βεβήλωσαν βάναυσα την ιστορία,τη γλώσσα μας, κλόνισαν την πίστη μας ,κηλίδωσαν τις αρχές και τις αξίες μας και πρόβαλλαν μια εικόνα του Έλληνα αυτού το…
Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ....στη μέση ενός χωματόδρομου, τότε πού υπήρχανε ακόμα χωματόδρομοι, ζούσε μια πέτρα. Μάνα, πατέρα δεν γνώρισε κι ούτε ήξερε πότε γεννήθηκε. Οι πέτρες, όπως ξέρετε, ζούνε τόσα πολλά χρόνια, που ξεχνούν την ηλικία τους. Πολλές απ' αυτές μάλιστα είναι τόσο αρχαίες όσο κι η πέτρινη εποχή, αν έχετε ακουστά. Μια πέτρα όμως, ακόμα κι αν είναι τόσο αρχαία, μπορεί να είναι ασήμαντη. Ή, για να το πω καλύτερα, όλες οι πέτρες είναι ασήμαντες, εκτός από εκείνες που γινήκανε αγάλματα ή ναοί ή άπο εκε…
Οι μέρες που διανύουμε τόσο δύσκολες για τον περισσότερο κόσμο, που μαστίζεται από την οικονομική κρίση ,απογοήτευση και συχνούς καυγάδες στο οικογενειακό περιβάλλον,λόγω έλλειψης χρημάτων… Ας δούμε ποια είναι τα πρώιμα στάδια της κατάθλιψης περιληπτικά:
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας Φλογερός – Μεγάλος Φιλέλληνας «ο κορυφαίος των Ελλήνων » και από τις πιο θρυλικές μορφές της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας ο ποιητής Λόρδος Βύρων (George Gordon Byron ), μέσα στο Λογοτεχνικό του έργο υπάρχει έντονος ο αγνός λυρισμός και η επαναστατική του πνοή ευγενής με πολιτικές φιλοδοξίες, ιδεολόγος ,ακτιβιστής το πρότυπο του ρομαντικού ήρωα και του ρομαντικού ποιητή , ένα σύμβολο Φιλελληνισμού, που μέσα στην καρδιά του είχε κλείσει την Ελλάδα μας… Ο Γκαίτε τον είχε χαρ/ίσει : «Το εξ…
Στο πολιτικό αλφαβητάρι της ελληνικότητας που μάς άφησε κληρονομιά, ατίμητη και αγνοημένη, ο Οδυσσέας Ελύτης («Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά», Ικαρος 1990), αποτυπώνει και το βασανιστικό δίλημμα όσων πολιτών ομοφρονούν (ακόμα) με τον ποιητή και θα βρεθούν μπροστά στην κάλπη την ερχόμενη Κυριακή: «Δεν τολμάς να τραβήξεις μιαν από τις αξίες που πιστεύεις ότι ικανοποιούν την εθνική σου φιλαυτία, και βλέπεις να βγαίνουν μαζί της ένα σωρό άνθρωποι των χρηματιστηρίων, που ανεβοκατεβαίνουν στην κόλαση όπως στο σπίτι τους. Δεν κοτάς ν’ αγγίξ…
Social Plugin