Ήθελα Να ‘μουνα Γιατρός, Μάμος-Γυναικολόγος, Να Γιάτρευα Των Θηλυκών Τα… Περί Ου Ο Λόγος.! Θα Γιάτρευα Κάθε Μικρής Καρδούλα, Πονεμένης,
Θέλω μια μέρα να δω το κλάμα μου να χορεύει στα μαγουλά μου Θέλω μια μέρα να δω το δάκρυ μου να ποτίζει την ελπίδα μου
Ώρα της Αυγής, Αναστάσιμη ώρα! Με του ήλιου το πρώτο ανάκρουσμα ραγίζουν οι ουρανοί και το φως διαπερνά Χρυσαφένιο ρίγος ιερό ως κάτω στης γης την κοιμισμένη χώρα!
Στρατευμένα νιάτα στον θάνατο, Θεέ μου… γιατί; Αφού η ζωή είναι ένας κήπος γεμάτος άνθη, γιατί επιτρέπουμε να φυτρώσουνε όπλα ολέθρου; Γιατί; Γιατί τον αθώο ύπνο τον τυραννούν αντίλαλοι εμβατηρίων; Γιατί μια τόσο δα γη χωράει τόσο πόνο; Γιατί βρέχει φέτος τόσο πολύ απόγνωση;
Μέσα στο φθινόπωρο τ` αγέρα που βουίζει φτιάχνει ο Όλυμπος κελιά των κλώνων μετερίζι.
Social Plugin