Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει. Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα. Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος. Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη. Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη. Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Μια και σήμερα είναι η επέτειος θανάτου του Νίκου Μπελογιάννη, αδράττω της ευκαιρίας να αναρτήσω στο ιστολόγιό μου το απόφθεγμα που ρίζωσε μέσα στην ψυχή μου την φράση ,που όλοι μας θα πρέπει να ακολουθούμε για να δώσουμε Νόημα, και χρώμα στη ζωή μας:
Κύριέ μου, Σε ευχαριστώ που Υπάρχεις! Σε ευχαριστώ, που ζεις μες στην καρδιά μου. Σε ευχαριστώ, που με ευλόγησες με την Χάρι σου και γεμίζεις τα κενά της ψυχής μου.
Η σκέψη της ημέρας:
Social Plugin