Της Ιουλίας Πιτσούλη Τι γίνονται τα συναισθήματα που καταπνίγουμε; Πού πηγαίνουν οι ανάγκες μας που καταπιέζουμε; Τι συμβαίνει στα θέλω μας που δεν τολμάμε να εκφράσουμε; Η απάντηση είναι…βυθίζονται στα βάθη του Είναι μας, στις αποθήκες του Ψυχισμού μας. Όταν αυτές οι αποθήκες γεμίσουν ασφυκτικά τότε τα καταπιεσμένα συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες μας σπάνε τις πόρτες αυτών των αποθηκών και ξεχύνονται είτε στην ψυχολογική μας κατάσταση είτε στο σώμα μας περιέχοντας ένα κρυφό μήνυμα. Θυμάστε τότε που σας είχαν πιά…
«Πάντα να ξαναρχίζεις» , είχε τονίσει, ο Γάλλος ποιητής Πωλ Βαλερύ.
Αγαπημένες φίλες και φίλοι εύχομαι από καρδιάς, μιαν ευλογημένη Χρονιά, γεμάτη Αγάπη, Πίστη, αισιοδοξία, δύναμη, Ισχύ και εμπιστοσύνη στον Παντοδύναμο Θεό το Άλφα και το Ωμέγα της Ζωής μας, τον θεραπευτή και προμηθευτή των αγαθών μας, το φρούριο και καταφύγιό μας, με την Α’ προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου.
Social Plugin