Το καλημέρισμα της Γρηγορίας Πελεκούδα

Στην μέρα μου
ένα ρολόι χτυπάει
την ασήμαντη
ζωή μου
μετρά
τις ανηφόρες
και τις πτώσεις μου.

Μέρα και νύχτα
ατίθασα όνειρα
με λιγότερο φως.


Ένας παράδεισος
μια χαμένη
νοσταλγία
απ΄τα βαθύτερα
κοιτάσματα..

Κι όμως
ζωή
σ΄αγάπησα
κι ακόμη
σ΄αγαπώ
μόνο
και μόνο
γιατί ήσουν
η αγάπη...