Σαν σήμερα 18 Ιουνίου γεννήθηκε ο γιος της Αφρικής ,ο πρώτος μαύρος πρόεδρος, βραβευμένος με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης ,ο δικηγόρος, ο άνθρωπος που σε όλη τη διάρκεια της ζωής του έκανε πράξη τις ιδέες και τα οράματά του.
Υπέρμαχος και πιστός στις αξίες και τα ιδανικά του έδωσε αγώνες για Δημοκρατία, αληθινή Ελευθερία ,Ισότητα, Δικαιοσύνη και ποτέ δεν απάντησε στο ρατσισμό με ρατσισμό.
Άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 95 ετών, αργά το βράδυ της Πέμπτης, 5 Δεκεμβρίου στο σπίτι του στο Χάουτον τριγυρισμένος από την οικογένειά του.
Την είδηση του θανάτου του Νέλσον Μαντέλα ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Ν.Αφρικής, Τζ. Ζούμα:
"Το έθνος έχασε το σημαντικότερο τέκνο του, ο λαός έχασε τον πατέρα του", τόνισε, συγκινημένος και ντυμένος στα μαύρα ο Ζούμα, υπογραμμίζοντας ότι ο Μαντέλα διακρινόταν, πέρα από τους πολιτικούς αγώνες του, για την "ταπεινότητα, την ανθρωπιά και τη συμπόνια" που έδειχνε σε όλους.
"Οι σκέψεις και οι προσευχές μας αυτήν την ώρα είναι με την οικογένειά του, στην οποία οφείλουμε ευγνωμοσύνη διότι θυσίασε πολλά για να είναι ελεύθερος ο λαός μας", συνέχισε ο Ζούμα αναφερόμενος ονομαστικά στη σύζυγό του, την Γκράσα Μασέλ, την πρώην σύζυγό του Ουίνι Μαντέλα, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του."Σκεφτόμαστε επίσης τους συντρόφους και τους φίλους του που πολέμησαν μαζί με τον Μαντίμπα, σκεφτόμαστε το λαό που σήμερα θρηνεί τον χαμό του μοναδικού ανθρώπου που πάνω απ' όλους ενσάρκωσε τις ελπίδες του για ειρήνη και συμφιλίωση", πρόσθεσε ο πρόεδρος.
Ο Ζούμα είπε ακόμη, ότι ο Μαντέλα θα κηδευτεί δημοσία δαπάνη και ότι οι σημαίες σε όλα τα δημόσια κτίρια θα κυματίζουν μεσίστιες από την Παρασκευή έως και την τέλεση της κηδείας του.
Ο θάνατός του βύθισε στο πένθος τα 53 εκατομμύρια των Νοτιοαφρικανών, αλλά και πολλά εκατομμύρια πολιτών που πίστεψαν στα ιδεώδη του ανά τον κόσμο. Η κηδεία του τελέστηκε σε μια άσπρη τέντα που ανεγέρθηκε ειδικά γι' αυτό το σκοπό. Παρούσες οι δύο εν ζωή σύζυγοί του, η πρώην Γουίνι και η χήρα του Γκράτσα Μασέλ, αλλά και τα παιδιά και τα εγγόνια του. Ο εγγονός του Εντάμπα Μαντέλα διάβασε τη νεκρολογία του, ενώ ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η ομιλία της εγγονής του Νάντι Μαντέλα, η οποία αναφέρθηκε σε ανθρώπινες στιγμές του Μαντίμπα κατά τη συμπεριφορά του προς τα εγγόνια του.
Το άγαλμα του Νέλσον Μαντέλα αντανακλάται στο παράθυρο του πρώην δικηγορικού γραφείου του στο Γιοχάνεσμπουργκ, στην Νότια Αφρική.
Η διεθνής ημέρα Νέλσον Μαντέλα , καθιερώθηκε από την γενική συνέλευση του ΟΗΕ και εορτάζεται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο στις 18-7 ημερομηνία της γεννήσεώς του ,για να τιμάται η «προώθηση και η ποιότητα της ειρήνης» που ασπάστηκε στη ζωή του ο πρώην πρόεδρος της Νότιας Αφρικής.
Σύντομο Βιογραφικό του Νέλσον Μαντέλα:
Ο Νέλσον Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στην Τράνσκεΐ της Νότιας Αφρικής.
Δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ, έγινε μέλος του ANC το 1944.
Πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ επειδή οι γονείς του ήθελαν να τον παντρέψουν χωρίς να το θέλει αυτός.
Για 20 χρόνια τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος έγχρωμος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής.
Πριν να εκλεγεί πρόεδρος, ήταν από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Άπαρτχαϊντ και ενεργό μέλος του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου ANC (African National Congress). Φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών.
Ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990, αφού ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις.
Ο Νέλσον Μαντέλα αμέσως παρότρυνε τις ξένες δυνάμεις να μην ελαττώσουν την πίεση που ασκούσαν στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για συνταγματική μεταρρύθμιση.
Η απελευθέρωσή του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο αφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού του καθεστώτος.
Έγινε ο πρώτος πρόεδρος του αφρικάνικου λαού το 1994. Κατέκτησε το Νόμπελ Ειρήνης που το μοιράστηκε με τον Φρεντερίκ Ντε Κλερκ.
Έχασε τον ένα γιο του από AIDS και τον άλλο σε τροχαίο ατύχημα, το 1969 (σε τροχαίο έχασε και τη δισέγγονή του, το 2010). Από τότε ο Νέλσον Μαντέλα έγινε εξαιρετικά δραστήριος κατά του AIDS. Ο ίδιος δηλώνει ότι ο μόνος τρόπος να αναδείξουμε το AIDS ως φυσιολογική ασθένεια είναι να μην το κρύβουμε και να κάνουμε τους ανθρώπους να σταματήσουν να το θεωρούν κάτι που χτυπά ορισμένα άτομα τα οποία πηγαίνουν στην κόλαση και όχι στον παράδεισο».
Ας δούμε τα απαυγάσματα της Σοφίας του:
"Είναι προτιμότερο, να ηγείσαι από την πίσω γραμμή και να αφήνεις άλλους να φαίνονται, ειδικά όταν γιορτάζεις την νίκη κάθε φορά που κάτι καλό συμβαίνει. Στην πρώτη γραμμή μπαίνεις μόνο, όταν υπάρχει κίνδυνος. Τότε και οι άνθρωποι εκτιμούν την ικανότητα ηγεσίας σου".
"Δεν υπήρξα Μεσσίας, αλλά ένας συνηθισμένος άνθρωπος, που έγινε ηγέτης, κάτω από εξαιρετικές συνθήκες".
«Κατά την διάρκεια της ζωής μου έχω αφοσιώσει το εαυτό μου στον αγώνα του Αφρικανικού λαού. Έχω πολεμήσει εναντίον της λευκής κυριαρχίας, και έχω πολεμήσει εναντίον της μαύρης κυριαρχίας. Έχω λατρέψει το ιδανικό μίας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας όπου όλα τα άτομα θα ζήσουν για πάντα μαζί αρμονικά και με ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό που ελπίζω να ζήσω γι” αυτό. Αλλά, Θεέ μου, εάν χρειαστεί, είναι και ένα ιδανικό που είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω γι” αυτό».
«Δεν είχα καμία επιφοίτηση, καμία προσωπική αποκάλυψη, καμία στιγμή της αλήθειας, αλλά μία σταθερή συσσώρευση από χιλιάδες προσβολές, χιλιάδες εξευτελισμούς και χιλιάδες unremembered στιγμές, που προκάλεσαν μέσα μου έναν θυμό, μία επαναστατικότητα, έναν πόθο να πολεμήσω το σύστημα που φυλάκιζε το λαό μου. Δεν υπήρξε κάποια ξεχωριστή ημέρα όπου είπα, από τώρα και στο εξής θα αφοσιώσω τον εαυτό μου στην απελευθέρωση αυτών των ανθρώπων. Αντίθετα βρήκα τον εαυτό μου απλά να το κάνει, και δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά».
"Αν υπάρχουν όνειρα για μία όμορφη Νότιο Αφρική, τότε υπάρχουν και οι δρόμοι που οδηγούν στον στόχο τους. Οι δύο από αυτούς τους δρόμους, θα μπορούσαν να ονομάζονται 'καλοσύνη' και 'συγχώρεση'".
«Λέγεται πως κανένας δεν γνωρίζει πραγματικά ένα έθνος μέχρι να βρεθεί μέσα στις φυλακές του. Ένα έθνος δεν θα πρέπει να κρίνεται από το πως αντιμετωπίζει τους ανώτερους πολίτες του, αλλά τους κατώτερους».
«Το να είσαι ελεύθερος δεν σημαίνει απλά να απελευθερώσεις κάποιον από τις αλυσίδες του, αλλά να ζεις κατά ένα τρόπο που σέβεται και ενισχύει την ελευθερία των άλλων».
«Το πρώτο πράγμα είναι να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να έχεις ποτέ επιρροή στην κοινωνία, εάν δεν έχεις αλλάξει τον εαυτό σου… Οι μεγαλύτεροι ειρηνοποιοί είναι όλοι άνθρωποι με ακεραιότητα, ειλικρίνεια αλλά και ταπεινότητα».
«Η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αλλάξεις τον κόσμο».
"Είμαι βαθιά αισιόδοξος. Αν αυτό προέρχεται από τη φύση ή την ανατροφή μου, δεν το ξέρω. Υπήρξαν πολλές σκοτεινές στιγμές, κατά τις οποίες η πίστη μου στην ανθρωπότητα δοκιμάστηκε σημαντικά, αλλά δεν μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να παραδοθεί στην απελπισία. Αυτός ο δρόμος οδηγεί στην ήττα και τον θάνατο".
"Ένα καλό μυαλό και μία καλή καρδιά είναι πάντα ένας τρομερός συνδυασμός".
"Αν μιλήσεις σε κάποιον σε γλώσσα που καταλαβαίνει, μιλάς στο μυαλό του. Αν μιλήσεις στη γλώσσα του, μιλάς στην καρδιά του".
«Θα πετύχεις περισσότερα σ” αυτό τον κόσμο μέσα από πράξεις ελέους, απ” ότι μέσα από πράξεις τιμωρίας».
«Κανείς δεν γεννιέται μισώντας ένα άλλο άτομο λόγω του χρώματος του δέρματός του, ή λόγω του,την καταγωγή του ή της θρησκείας του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν, και εφόσον μάθουν να μισούν, μπορούν να μάθουν να αγαπάνε, επειδή η αγάπη έρχεται πολύ πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά από το αντίθετό της».
«Ενώ έβγαινα από την πόρτα πηγαίνοντας προς την πύλη που θα οδηγούσε προς την ελευθερία μου, ήξερα πως εάν δεν άφηνα την πίκρα και το μίσος μου πίσω, θα ήμουν ακόμα στη φυλακή».
«Η μνησικακία είναι σα να πίνεις δηλητήριο και μετά να ελπίζεις πως θα σκοτώσει τους εχθρούς σου».
"Έμαθα, ότι το θάρρος δεν είναι η έλλειψη φόβου, αλλά ο θρίαμβος επί του φόβου. Γενναίος δεν είναι εκείνος, που δεν νιώθει φόβο, αλλά εκείνος που τον υπερνικά".
"Πάντα κάτι φαίνεται αδύνατο, μέχρι να πραγματοποιηθεί".
« Όταν ανέβει κανείς ένα μεγάλο βουνό, καταλαβαίνει ότι έχει μπροστά του πολλά ακόμη να ανέβει».
"Αν θέλεις να κάνεις ειρήνη με τον εχθρό σου, πρέπει να δουλέψεις μαζί του. Και τότε, γίνεται σύμμαχός σου".
"Η ελευθερία δεν θα είχε κανένα νόημα, χωρίς ασφάλεια στα σπίτια και τους δρόμους".
"Δεν υπάρχει τίποτα, που να με φοβίζει περισσότερο, από το να ξυπνήσω μία μέρα χωρίς πρόγραμμα, που θα με βοηθούσε να δώσω λίγη ευτυχία σε εκείνους που δεν έχουν εισοδήματα, στους φτωχούς, τους αγράμματους, εκείνους που κλυδωνίζονται από ανίατες ασθένειες".
"Είναι σοφό, το να πείθεις τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι ήταν δική τους ιδέα".
«Πρέπει να χρησιμοποιούμε το χρόνο και πάντα να συνειδητοποιούμε πως ο χρόνος είναι πάντα ώριμος να κάνει το σωστό».
Τα λόγια που είπε ενώπιον του δικαστηρίου:
"Πολέμησα κατά της κυριαρχίας των λευκών και πολέμησα κατά της κυριαρχίας των μαύρων. Ονειρεύομαι το ιδανικό μίας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι θα ζουν μαζί, σε αρμονία, και με ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό, για το οποίο ελπίζω να ζήσω και να πετύχω. Αν όμως αυτό χρειάζεται... είναι ένα ιδανικό, για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω".
0 Σχόλια