Ανταύγειες του Νίκου Στοφόρου

Συγκλόνισες ακόμα και τον άψυχο καθρέπτη
στου φεγγαριού τη λάμψη και το φως
κι' η Γη άρχισε να ψελλίζει ένα τραγούδι
μες τη βροχή, των Αγγέλων ο σκοπός ! 

Την Άνοιξη ανθίζεις και τους στίχους
αυξάνοντας τους παλμούς της Καρδιάς
γυμνή η Αγάπη μέσα στους ήχους
γλώσσες φορώντας ερωτικής φωτιάς ! 


Λεμονανθοί μοσχοβολούν και κρίνα
τα στολίδια σου είδα μαζί με γιασεμιά
ανταύγειες χρυσές σαν την πλατίνα
να σου χαϊδεύουν απαλά τα μαλλιά ! 

Πάντα με την ψυχή μου σου μιλάω
δεν την ακούς που θέλει να σαλτάρει ?
και σ' άλλους κόσμους κι' αν βρεθεί
αγκαλιά εσένα πάλι θα θέλει να πάρει. 



Ψιθυριστά θα σου πω σ' Αγαπάω
τρυφερά να σου δώσω φιλάκια
κι' αν θέλεις κοίτα,, πως πονά
μόνο για Σένα κτυπά η Καρδιά !