Για την αρχήν, που χάραξες στο αέτωμα, την αμφίεσιν που ηλιοφορείς καθώς πτήσεις εννοείς στου χρησμού το διηνεκές.
Λίγα λόγια για τον ποιητή Άγγελο Δημητρόπουλο:
Κενά ψυχής γεμίζεις αγαπημένη ποίηση καθώς ο ήλιος παλεύει απεγνωσμένα με το ζεστό χρυσάφι του να πλημμυρίσει τα θολά λιογέρματα των καταφρονεμένων καιρών,
Aς απολαύσουμε ένα μικρό δείγμα της γραφής του Θανάση Πάνου: Πίναμε τον πρωινό μας καφέ στην αυλή και κοιτούσαμε δύο πουλάκια που αμέριμνα ερωτοτροπούσαν πάνω στη μικρή μανταρινιά όταν ξαφνικά γύρισε με κοίταξε πονηρά και σιγοψιθύρισε σα να μην ήθελε να ακούσουν το μυστικό του . Άρχισε να μιλά για τον έρωτα. -Διάτρητοι είμαστε μικρέ… Ο έρωτας είναι ένας μασκαράς και οι μάσκες του είναι όλες αρυτίδωτες αν και προϋπάρχουν της γεννήσεως μας. Με όλες τις μάσκες του ανθεί και θάλλει σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας ως τηλεοπτικός α…
Θέλω μια μέρα να δω το κλάμα μου να χορεύει στα μαγουλά μου Θέλω μια μέρα να δω το δάκρυ μου να ποτίζει την ελπίδα μου
Ώρα της Αυγής, Αναστάσιμη ώρα! Με του ήλιου το πρώτο ανάκρουσμα ραγίζουν οι ουρανοί και το φως διαπερνά Χρυσαφένιο ρίγος ιερό ως κάτω στης γης την κοιμισμένη χώρα!
Μέσα στο φθινόπωρο τ` αγέρα που βουίζει φτιάχνει ο Όλυμπος κελιά των κλώνων μετερίζι.
Το χάραμα δεν έχει τραύματα και ουλές δεν έχει μνήμη δεν έλαμψε ποτέ πάνω από δάκρυα και χαμό δεν φώτισε εκτελέσεις
…και θα σου γράφω από το βράχο τα πέντε γράμματα μ’ εκείνο εκεί το σ, το της σιωπής μπροστά τους και θα μιλώ στα κύματα για σένα κι όταν γυρνώ στ’ άδειο μας σπίτι θα κλείνω τα παράθυρα. Έξω το φως, μέσα εγώ.
Σε καρτερώ... Σε καρτερώ ...Ελευθερία, όπως ο άνεμος ένα ξερόφυλλο, όπως η απαντοχή το βλέμμα Σου, όπως το άγριο κύμα τον αφρό Σου, όπως η λησμονιά, μία Σου θύμηση...
Social Plugin