ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Αποκαλύψεις που θα συγκλονίσουν την ελληνική κοινή γνώμη για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αντιλαμβάνεται την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων έναντι της Τουρκίας Εχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τις καταγγελίες των κατοίκων και φαντάρων της Στρογγύλης, για την «εκκένωση» του νησιού με εντολή του υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου. Καταγγελίες που ζητούσαν απαντήσεις από την κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία, μέχρι να τις… πνίξουν, εσκεμμένα όπως πολλοί είπαν, τα συστημικά ΜΜΕ στο χείμαρρο τ…
Στα Ομηρικά έπη όλες οι Αλήθειες με αλληγορικό τρόπο.Διαβάστε προσεκτικά το άρθρο στις δύσκολες μέρες που περνάμε!!!!
Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις δύσκολες ώρες,που περνάει ο Ελληνισμός, να ρίξουμε μια ματιά στην Ιερή Βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την ύστατη στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα. Το κείμενο που ακολουθεί είναι: "Αναδημοσίευση από άρθρο της Εστίας της 21/8/2012 του Ιωάννη Ασλανίδη Αντιστράτηγου ε.α Επίτιμου διοικητή της ΣΣΕ."
"ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΤΣΕ" γράφει ο Στέλιος Βισκαδουράκης
Φωτογραφία είναι ένα νεκρό κύτταρο10Χ13 που προλαβαίνεις να ξύσεις στιγμιαία από το δέρμα του χρόνου και να το πάρεις μαζί σου μέσα στο μεγάλο χωνί που συνεχώς πέφτεις. Το μεγαλύτερο ατού της είναι ότι σε χαρακτηρίζει. Μέσα στην κινητή ακινησία της και πίσω από κάθε διαφορετική εικόνα ενός τοπίου ή μιας πέτρας και λίγο βαθύτερα απ’ αυτό κρύβεσαι πάντα εσύ ο ίδιος. Κι αυτό, όχι μόνο γιατί είσαι εσύ αυτός που πάτησες το κουμπί, αλλά κι αυτός που διάλεξε τη συγκεκριμένη εικόνα και την πλαισίωση της στο συγκεκριμένο τεχνικό…
"Το Σταυροδρόμι των ευχών" της Ζερβού Τριάδας
Περπάταγα στης ερημιάς, τους ρημαγμένους δρόμους, μέρες και νύχτες σιωπηλή,σκυφτή,συλλογισμένη, την σκοτεινιά της σκέψης μου κουβάλαβα στους ώμους, ασήκωτη,ασύμφορη,τελείως λανθασμένη... Στο ξέφωτο των μαγισσών,είπα να ξαποστάσω!! Ξάπλωσα πάνω στο σωρό των μάταιων πραγμάτων, που έκανα στην ζήση μου,νομισα πως θα σπάσω!! μα είδα την γέννηση πολλών και δυνατών θαυμάτων. Ίσα που τ' ανοιγόκλεισα τα μάτια της καρδιάς μου, μπροστά μου, πως ξεφύτρωσε το μαγικό λυχνάρι; Ποιος μου το άφησε εκει,μες στην λιγοψυχιά μου, κι ουτε π…
Είναι αργά της Ευαγγελίας Βούλτσου
Είναι αργά για ανεμοδαρμένα ''λυπάμαι''...... Για σακατεμένα ''σ'αγαπώ πάντα''...... Για '' ύστερες μετάνοιες'' του δεν καταλαβαινα τι σου έκανα... Για το '' θα αλλάξω'' γιατί μετάνιωσα.... Για το ''συγνώμη'' που αργησε μισή ζωή... Για το ''λυπάμαι για όλα'' πια..... Αν δεν ειπωθούν εγκαιρα, δεν έχουν πια καμμιά αξία..... Αν σακατέψουν την ψυχή σου,τίποτα πια δεν είναι ίδιο...
Το καλημέρισμα της Γρηγορίας Πελεκούδα
Στην μέρα μου ένα ρολόι χτυπάει την ασήμαντη ζωή μου μετρά τις ανηφόρες και τις πτώσεις μου. Μέρα και νύχτα ατίθασα όνειρα με λιγότερο φως.
"Για σένα Ζωή μου "του Τάκη Σταυριανάκου
Πόσο Όμορφη Η Ζωή Χαίρομαι Που Υπάρχω, Αν Μ’ Αγαπάς Και Σ’ Αγαπώ, Όλα Δικά Μου Τα ‘χω.! Χαίρομαι Με Τα Σύννεφα, Τον Ήλιο, Τον Αέρα, Τη Νύχτα, Τα Σκοτάδια Της, Το Φως Που Έχει Η Μέρα. Με Τις Σταγόνες Της Βροχής Του Ήλιου Τις Ακτίνες, Με Τη Χαρά Μου Χαίρονται, Και Τραγουδούν Kι Εκείνες.
"ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ" του Θανάση Πάνου
Αγαπημένη μου… Η φωτιά που άγγιξα Δροσερό νερό ήταν Και χωρίς αίμα και πόνο το μαχαίρι που μου έμπηξαν. Ο χρόνος μακριά σου κυλάει ρυάκι κατακόκκινο.
"Γράμματ’ από το βράχο"Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή του Γιώργη Δρυμωνιάτη "Ίχνη Πάχνης"
…και θα σου γράφω από το βράχο τα πέντε γράμματα μ’ εκείνο εκεί το σ, το της σιωπής μπροστά τους και θα μιλώ στα κύματα για σένα κι όταν γυρνώ στ’ άδειο μας σπίτι θα κλείνω τα παράθυρα. Έξω το φως, μέσα εγώ.
"Σε καρτερώ " Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή του Γαβρίλη Ιστικόπουλου "Επισημάνσεις"
Σε καρτερώ... Σε καρτερώ ...Ελευθερία, όπως ο άνεμος ένα ξερόφυλλο, όπως η απαντοχή το βλέμμα Σου, όπως το άγριο κύμα τον αφρό Σου, όπως η λησμονιά, μία Σου θύμηση...
Έγραψαν για τα Λόγια καρδιάς στην Αιώνια Μάνα της Ρένας Τζωράκη
Λόγια Καρδιάς... Σε κάποιον χρόνο, με κάποιον τρόπο, για κάποιον λόγο, έρχονται στη ζωή μας άνθρωποι απ’ το πουθενά, άνθρωποι απ’ το μακριά. Κάτι θέλουν να μας πουν, ίσως κάποιο μήνυμα να δώσουν, ίσως κάποιον πόνο να ενώσουν, μήπως και δαύτος, γιατρευτεί. Κάπως έτσι, πριν δυο σχεδόν χρόνια, «γνώρισα» την Ρένα. * Η οδύνη μου δεν έχει όρια, δεν περιγράφεται στις λέξεις, δεν κλείνεται σε εικόνες, έχει το άρωμα της θλίψης, το μέγεθος της σιωπής. Σαν άρκτος πολική αισθάνομαι. Ωρύομαι, και η φωνή μου είναι η έκτα…
Πατήστε την εικόνα
Social Plugin